Happy Drops
 
30/1/07
Επεισόδιο εν κινήση...
 
Oδηγώ αμέρημνη και ελαφρώς νυσταγμένη στην δεξιά λωρίδα του δρόμου και παρατηρώ από τον καθρέπτην μπε εμ βε πίσω μου να μου παίζει τα φώτα...φτάνω στα φανάρια...Με διπλαρώνει η μπε εμ βε με τον βαρυά 25αρι οδηγό της και μια πιτσιρίκα ξανθομαλλούσα στη θέση του συνοδηγού και ακολουθεί ο εξής διάλογος...

- Κοπελιά σαν κότα πας...Νέα είσαι, που είναι το Ν σου;
- Φιλαράκι έχει και δίπλα λωρίδα...Μαλάκας είσαι, που είναι το Μ σου;

Αι σιχτίρ αγάπη μου...
είπε η Σίσσυ @ 1:34:00 π.μ.   4 commentάκια
27/1/07
Τρεντονεολέ(ρ)α!
 
Παρατηρούσα σήμερα γύρω μου όλους αυτούς με τα τρέντυ ρουχάκια, τα σκουλαρίκια στα φρύδια και τα 11,5 κιλά gel στα πεταχτά μαλλιά τους και απόρρησα μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος για να είναι εντός (εκτός και επί τα αυτά) της μόδας! Είναι της μόδας οι μπλούζες - φούστα που φτάνουν μέχρι κάτω από τον ποπό; Ωραιότατα! Τις φοράνε όλες...Χοντρές, πολύ χοντρές, αδύνατες, πολύ αδύνατες, κοντές, ψηλές, με στραβά πόδια προς τα μέσα, με στραβά πόδια προς τα έξω...Όλες!Κάτσε βρε Σούλα...Δηλαδή καθρέφτη δεν έχεις στο σπίτι σου; Άσε με εμένα τον ταλαίπωρο που σ'έχω απέναντύ μου και όταν ξεχνιέται το βλέμμα μου υποφέρει από το θέαμα που αντικρίζει...Τον εαυτό σου δεν τον λυπάσαι; "Όχι" θα μου πεις..."έχεις δει πως με κοιτάει ο κόσμος;" Έχω δει...αλλά το βασικό στην υπόθεση είναι να σε κοιτάει για τον σωστό λόγο...

Έρχονται και τα αγοράκια...αυτά με το παντελόνι κατεβασμένο στη μέση του ποπού τους, με το boxeraki να ξεπετιέται δειλά δειλά...Και σε βάζουν σε τέτοιο πειρασμό να το τραβήξεις μόνο και μόνο για να δεις τι απόχρωση θα πάρει το ταλαιπωρημένο και χιλιοτρυπημένο προσωπάκι τους...Και σαν να μην φτάνει το παντελόνι, φοράνε και εκείνα τα κολλητά ροζ - μοβ μπλουζάκια που αν ήταν λίγο πιο μικρά μπορεί και να τα μπέρδευες με ρούχα της barbie... Δηλαδή λίγο self-respect δεν έχετε;

Η γυναίκα μπορεί να είναι όμορφη, θυλική και sexy χωρίς να βγάζει έξω ότι έχει και δεν έχει. Ο δε άντρας, αν θέλει να λέγεται άντρας, δεν μπορεί να κυκλοφορεί με ροζ μπλουζάκι και φράντζα μέχρι τη μύτη...Πρέπει να βγάζει μια βαρβατήλα ρε παιδί μου...

Είναι πολύ μεγάλο θέμα για να το καλύψεις με λίγα παραδείγματα...απλά με βάζει στη διαδικασία να αναρωτιέμαι αν θα μπορούσαμε να κυκλοφορούμε με στολή βατραχανθρώπου, στολή πυροσβέστη, αστροναύτη ή ινδιάνου, ή ακόμα και γυμνοί αν κάποια στιγμή αυτές οι περιβολές ήταν οι προτάσεις όλων αυτών που θέλουν να "φτιάχουν" μόδα...
είπε η Σίσσυ @ 2:57:00 π.μ.   1 commentάκια
26/1/07
Έχω σπάσει το κεφάλι μου (update)
 
Αγαπητέ μου stranger,
Ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να με βοηθήσεις...Πραγματικά σου χρειάζονται εύσημα...Κερνάω τσίπουρα! Λοιπόν...σαν στόρυ το χαζοθυμάμαι...αγοράκι απευθύνεται σε κοριτσάκι και του λέει πως θα είναι εκεί "για πάντα" και σάλτσες, σάλτσες, σάλτσες...Το ακατοίκητό μου νομίζει πως το έλεγε στο refren...Ήταν ελαφρά μελανχολικό αλλά όχι στεναχωριτικό...Δεν χώρισε κανείς, δεν έφυγε κανείς, δεν έκλαψε κανείς (με έπιασε το ποιητικό μου)...Η φωνή ήταν πολύ "κότσιρας" ρε παιδί μου...
Που να τους ξέρεις και όλους αυτούς που έχουν βγει από τα φαμε στόρια και τα τραγουδο-ακάντεμι!

Σ'ευχαριστώ για την προσπάθεια (anyhow)

(είμαι μια κυρία δεν μπορείς να πεις)
είπε η Σίσσυ @ 10:45:00 μ.μ.   1 commentάκια
Έχω σπάσει το κεφάλι μου...
 
Θεωρώ πως ένα από τα εκνευριστικά πράγματα που μπορούν να συμβούν στην κατά τα άλλα ήρεμη ζωή μου είναι να ψάχνω κάτι και όχι απλά να μην το βρίσκω...αλλά να μην έχω και την παραμικρή ιδέα για το που μπορεί να είναι...Από χθές ψάχνω κάτι που (αν έχεις το Θεό σου) ξέρω που να το βρω αλλά δεν ξέρω τι είναι...ή μάλλον ποιό είναι...Άκουσα καθώς οδηγούσα η ξανθιά, ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο χθες, που δεν το είχα ξανακούσει και μου άρεσε...Όπως είναι γνωστό - πλειν ελαχίστων σταθμών - εδώ και καιρό τα ραδιόφωνα έχουν σταματήσει να λένε το όνομα του τραγουδιού ή του τραγουδιστή, ή έστω του συνθέτη βρε αδερφέ...Το κακό στην ιστορία είναι πως ενώ το άκουγα δεν μπήκα στη διαδικασία να κρατήσω στο ακατοίκητο κεφάλι μου τίποτα άλλο παρά τις λέξεις "για πάντα" ή τέλος πάντων κάτι τέτοιο...Για εσάς που σκεφτήκατε Χατζηγιάννη δεν εννοώ αυτό...Η φωνή ήταν ίδια του Κότσιρα...αλλά όσο και αν έψαξα τις δισκογραφίες του δεν βρήκα κάτι...Θεωρώ επίσης πως πρέπει να είναι καινούριο γιατί τόσες ώρες στην κίνηση όλο και κάπου θα το είχα ακούσει...Εννοείται πως όποιον και να ρώτησα δεν είχε απάντηση διότι είναι παραδεκτό πως η ερώτηση
"Μοίπος ξέρεις ένα τραγούδι που ο τραγουδιστής έχει φωνή σαν του Κότσιρα, αλλά δεν είναι αυτός και σε έναν στοίχο λέει "για πάντα";" είναι κάπως αδύνατον να απαντηθεί αν δεν έχεις 3 διδακτορικά στην ελληνική μουσική και άλλα 3 στην απομνημόνευση στοίχων... Για όσους μπούνε στη διαδικασία να το φιλοσοφήσουν η μουσική ήταν σαν ελληνικό έντεχνο και το στυλ ήταν Κοτσιρέικο...Καταλαβαίνετε φαντάζομαι...
είπε η Σίσσυ @ 5:23:00 μ.μ.   1 commentάκια
Πάμε κάπου;
 
Δεν ξέρω που είναι το χωριό αλλά μαζεύω συμμετοχές για weekend (λέμε τώρα)...Θα το ανακαλύψω...Λέτε να είναι photoshopι;

είπε η Σίσσυ @ 11:56:00 π.μ.   0 commentάκια
24/1/07
Πως να καταλάβετε πως κάποιος είναι διασταύρωση ανθρώπου - εξωγήινου!
 
Ημέρα : σήμερα (24/01/07)
Ώρα : γύρω στις 4.30 - 5.00
Κανάλι : ΝΕΤ
Παρουσιάστρια : κ. Άννα Δρούζα
Θέμα εκπομπής : εξωγήινοι

Δεν θα σχολιάσω όλους τους περίεργους με τις ιστορίες τους για UFO, απαγωγές, επαφές τρίτου τύπου κτλ κτλ που είχε καλεσμένους η κυρία Δρούζα...Ο καθένας βιώνει αλλιώς διαφορετικές καταστάσεις και στην τελική ποιά είμαι εγώ να κρίνω αν τελικά υπάρχουν ούφα ή όχι...(εξωγήινα εννοώ γιατί από τα άλλα έχει βρωμίσει ο τόπος)...Θέλω να σχολιάσω μόνο ένα πράγμα που το ακούω πρώτη φορά...όχι πως είμαι ουφολόγος και έχω ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα...αλλά πέντε, άντε έξι πραγματάκια τα έχω διαβάσει...

Υπάρχει σου λέει ων που είναι μισός άνθρωπος μισός εξωγήινος...Διασταύρωση...πως λέμε λυκόσκυλο με τσοπανόσκυλο; ε...ένα τέτοιο...Αυτό λοιπόν το ων, που από εδώ και στο εξής θα το προσφωνώ με το όνομα Μήτσακλας έχει πολλά χαρακτηριστικά που μπορεί να το προδώσουν και να καταλάβουμε εμείς οι κοινοί θνητοί πως είναι τουρλού-τουρλού...

Αν και εκείνη τη στιγμή είχα την tv στο mute και δεν πολυπαρακολουθούσα, η λεζάντα από κάτω έδινε όλα τα χαρακτηριστικά αυτά...
Ο Μήτσακλας λοιπόν:
- Έχει πάντα σπινθιροβόλο βλέμμα
- Είναι πολύ έξυπνος
- Έχει την ικανότητα να μαθαίνει γρήγορα ξένες γλώσσες
- Δεν συναναστρέφεται με άλλον κόσμο
- Δεν παντρεύεται
- Δεν κάνει παιδιά
και άλλα που δεν τα συγκράτησα δυστυχώς διότι δεν ήμουν προετοιμασμένη για αυτό που διάβασαν τα μπιρμπιλωτά μου μάτια...

Τα σχόλιά μου είναι τα εξής...
- Αν έχει σπινθιροβόλο βλέμμα είναι Μήτσακλας και όχι αγελάδα;
- O Αινσταιν που ήταν πολύ έξυπνος μήπως ήταν Μήτσακλας;
- Ένας έξυπνος μεταφραστής με σπινθιροβόλο βλέμμα μοίπος είναι Μήτσακλας;
- Ένας έξυπνος καλόγερος μεταφραστής με σπινθιροβόλο βλέμμα μοίπος είναι Μήτσακλας;
- Ένας στήρος έξυπνος καλόγερος μεταφραστής με σπινθιροβόλο βλέμμα μοίπος είναι και αυτός Μήτσακλας;

Δεν κάνω πλάκα...

ΥΓ. Αν κατά τύχη κάποιος παρακολούθησε την εκπομπή και θυμάται τα υπόλοιπα, η βοήθειά του θα ήταν πολύτιμη...Ίσως καταλήξουμε ότι έχουμε έναν γείτονα Μήτσακλα, έναν γνωστό Μήτσακλα, ή έναν συγγενή Μήτσακλα...
είπε η Σίσσυ @ 6:56:00 μ.μ.   0 commentάκια
Πρασινοζούμι...
 
Εδώ και κάμποσες μέρες παρατηρώ μια αύξηση του αριθμού των ατόμων που περπατάνε μ'ένα κλαδί ελιάς στο χέρι, πράγμα κάπως περίεργο αν αναλογιστεί κανείς πως δεν είναι περιστέρια σε περίοδο πολέμου και δεν φοράνε χλαμύδα...Θεώρησα πως απλά είναι ιδέα μου και δεν έδωσα σημασία, μέχρι που χθές η μαμανού έσκασε μύτη με ένα κλαδί ελιάς ανά χείρας...Όπως με ενημέρωσε, λοιπόν, ανακάλυψαν αυτοί με τις άσπρες στολές και την εγκυκλοπαίδια Λαρούς στο κεφάλι (ναι ναι για τους γιατρούς λέω) πως αν πίνεις λέει δυο κουβάδες πρασινοζούμι την μέρα έχεις λύσει όλα τα προβλήματα υγείας που έχεις και έχεις προλάβει και αυτά που δεν έχουν εμφανιστεί ακόμα αλλά το έχουν στο πρόγραμμα... Και όταν λέω πρασινοζούμι δεν εννοώ απλά το βράζεις το πίνεις...ΟΟΟΟΟΧΙ! Εννοώ το κάνεις πολτό (το φύλλο απ΄το κλαδί - χωρίς το ξύλο), το αραιώνεις με νεράκι βρύσης ή εμφιαλωμένο κατά προτίμηση και τότε το πίνεις...Μια κούπα φύλλα, τρεις νερό λένε οι περισσότεροι πως είναι η αναλογία...Έχω ακούσει και άλλα βέβαια αλλά πάω με την πλειοψηφία...

Εμένα όλο αυτό μου φάνηκε λίγο κάπως...όχι ότι αμφισβητώ την δράση του πρασινοζουμίου, απλά δεν καταλαβαίνω γιατί όλος αυτός ο σαματάς και όλος αυτός ο παροξισμός την δεδομένη χρονική στιγμή, όταν κάποιοι απ'αυτούς που κάνουν αναλύσεις στα παράθυρα επί του θέματος ισχυρίζονται πως αυτή η ανακάλυψη έχει γίνει χρόνια πριν...Πως δηλαδή θέλεις να πιστέψω (εγώ ο δύσπιστος Θωμάς) ότι γιατρεύεται ακόμα και ο καρκίνος (μακρυά απ'όλους) όταν ο αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνουν από καρκίνο κάθε χρόνο αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο; Αν το ήξερες τόσο καιρό αγαπητή μου μεγαλοφυία δεν θα έφτιαχνες ένα φαρμακάκι να το δίνεις στον κοσμάκι να μην ταλαιπωρείται; Αυτό με τον καρκίνο δεν το κατέβασα από το κεφάλι μου...αυτοί το υποστηρίζουν...Επίσης λένε πως θεραπεύει στομάχια, καρδιοπάθειες (απ'τις πολλές συμπάθειες), δερματικά, ουρικά οξέα, χοληστερίνες και άλλα πολλά...

Άρχισαν λοιπόν και πίνουν όλοι στο σπίτι εκτός από την υποφενόμενη...Η μαμανού τσιρίζει που είμαι αρνητική και ειρωνική (ρώτησα αν γιατρεύει την φαλάκρα και την πλατυποδία) αλλά δεν μου αλλάζει γνώμη για την ώρα...Αν...λέω αν δούνε αυτοί αποτελέσματα...τότε ίσως κάνω reconsider...για την ώρα απολαμβάνω τις γκριμάτσες που κάνουν όλοι την ώρα της πρασινοποσίας...Τραβάω και videάκια...

Παρόλη την αρνητικότητα μου εννοείται πως ελπίζω σε θετικά αποτελέσματα...Θα σας κρατάω ενήμερους για τις προόδους του Θεμιστοκλέως βεβαίως βεβαίως...Αν παρόλα αυτά βιάζεστε, ανοίξτε tv και όλο και κάπου θα πετύχετε σχετική κουβέντα...
είπε η Σίσσυ @ 5:43:00 μ.μ.   1 commentάκια
Έτσι απλά...
 
Είμαι στεναχωρημένη...Κάποιο άτομο που είχα πολύ κοντά μου τον τελευταίο καιρό (όχι γκόμενος) αποφάσισε χωρίς λόγο και δικαιολογία να με αφήσει έξω από τη ζωή του την ώρα που νόμιζα πως δεν είχαμε τίποτα να χωρίσουμε...Στην αρχή απέφευγε τις κοινές εξόδους...μετά απεύφευγε και τα τηλέφωνα...Σε μια ύστατη προσπάθειά μου να χωρέσω στο πολυάσχολο (ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα) πρόγραμμά του...Πήρα απλά την απάντηση "το πρόγραμμά μου είναι άδειο...απλά έχω πολλά στο μυαλό μου αυτόν τον καιρό...να προσέχεις και να περνάς καλά"...Δεν μπορώ να υποθέσω κάτι...Δεν μαλώσαμε ποτέ, δεν υπήρξαν κακίες...τίποτα...Αντίθετα νόμιζα πως ήταν ένα από τα λίγα άτομα που γνώρισα τελευταία και που μπορούσα να συννενοηθώ...Έτσι με αντιμετώπιζε και αυτός...δεν το υποθέτω το τελευταίο...το ξέρω...

Να προσέχεις και εσύ και να περνάς καλά...
Ξέρεις που μπορείς να με βρεις...
Ελπίζω κάποια στιγμή να καταλάβω...
είπε η Σίσσυ @ 1:01:00 μ.μ.   0 commentάκια
23/1/07
Αντροχώραφο...
 
Αναρωτιέμαι συχνά πικνά γιατί οι περισσότεροι φίλοι μου είναι άντρες...Δηλαδή μου το εξηγεί κάποιος αυτό; Έχω στη ζωή μου ελάχιστες γυναίκες...και αυτές τις έχω περάσει από σκληρές δοκιμασίες...Με εκνευρίζει που μιλάνε για ρούχα και μαλλιά και γκόμενους...Με εκνευρίζει που σχολιάζουν το παραμικρό για όλα τα τριγύρω δρώμενα, με εκνευρίζει όταν είναι κατίνες...και πάνω απ'όλα με εκνευρίζει που σχολιάζουν ΜΕ ΚΑΚΙΑ...ΟΚ χρειάζονται ίσως όλα αυτά (πλην της κακίας) αλλά σε πολύ μικρό βαθμό...έτσι για αλατοπίπερο...αλλά όχι για κυρίως γεύμα...Αναλογικά βέβαια με εκνευρίζουν και οι άντρες που μιλάνε συνέχεια για μπάλα και για αυτοκίνητα, αλλά συχνά βρίσκω τον εαυτό μου να συμμετέχω περισσότερο σε τέτοιου είδους συζητήσεις χωρίς να βαριέμαι ιδιαίτερα...

Πέραν αυτού μου είναι πιο εύκολο να προσεγγίσω έναν άντρα σε ένα άγνωστο περιβάλλον παρά μια γυναίκα...Έχω κόμπλεξ...Τελείωσε...Ξέρεις ρε παιδί μου ότι μια άγνωστη γυναίκα (με εξαιρέσεις πάντα) θα σε τσεκάρει με ακτίνες Χ πριν σου μιλήσει...θα βεβαιωθεί πρώτα ότι δεν σκοπεύεις να της φας τον γκόμενο...ότι δεν φοράτε τα ίδια παπούτσια, ότι δεν κρατάτε την ίδια τσάντα...δεν έχετε το ίδιο μαλλί λάχανο κτλ κτλ (οκ όλα αυτά ήταν ίσως τραβηγμένα αλλά you get the point)...ενώ ένας άντρας θα σε τσεκάρει αν του γυάλισες...αν πάλι όχι, απλά θα κάνει το interaction του χωρίς πολλά πολλά...Τσάντες, μαλλιά, φρου φρου και αρώματα...

Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο οι γυναίκες που γνωρίζω (είπαμε όχι όλες, μην λιθοβολείτε) απλά να είναι τελείως διαφορετικές από μένα...ή απλά να είμαι εγώ η περίεργη...αλλά εγώ θέλω να βγω...να πω για μια ταινία που είδα ή που θέλω να δω, να αναλύσω μια δεδομένη κατάσταση, να αμπελοφιλοσοφήσω για την ζωή, να πάρω θέση στο πρόβλημα του άλλου κτλ κτλ...Δε θέλω να αναλύσω το πεσμένο βυζί της απέναντυ και τον πεταχτό ποπό του σερβιτόρου...(εκτός αν είναι αξιοπερίεργα πεταχτός)...Τυχαίνει ίσως όλα αυτά να μπορώ να τα κάνω μόνο σε αντροπαρέες ή σε παρέες τουρλού...Σε γυναικοπαρέα απλά αδυνατώ...

Βρε λες να είναι ορμονικό; Λες σε προηγούμενη ζωή να ήμουν καμιά εκδιδόμενη και να έχω αδυναμία στα αγοράκια; Λες η μαμά μου να ήθελε αγόρι; Λες να μ'έχουν απογοητεύσει τόσο πολύ οι άντρες ως σχέσεις και υποσυνείδητα να αποφάσισα να τους βλέπω μόνο ως φίλους; Βρε λες;
είπε η Σίσσυ @ 11:43:00 μ.μ.   0 commentάκια
22/1/07
Ρεκόρ βλακείας!
 
Συνάδερφος στα ΙΕΚ καθηγήτρια πληροφορικής (my big fat κώλος) με ρωτάει πού βρίσκω πληροφορίες για τις σημειώσεις που βγάζω για κάθε μάθημα...Της λέω συνήθως στο google...Σήμερα έφερε σημειώσεις με τα αποτελέσματα της αναζήτησης και εξέφρασε το παράπονο ότι το google τα λέει πολύ μπερδεμένα! Τα συμπεράσματα δικά σας...
είπε η Σίσσυ @ 8:37:00 μ.μ.   2 commentάκια
21/1/07
38.8, 39.9 μετράω τον πυρετό μου...
 
πιάνει ο υδράργυρος φωτιά...Που έλεγε ένα hit της Κωνσταντίνας αν δεν απατώμαι πριν από κάμποσα χρόνια...Ε ναι λοιπόν...Πάνω που έλεγα πως την έχω γλιτώσει μέχρι στιγμής και πως τα αγαπητά μικρόβια έχουν επισκεφθεί όλους τους άλλους εκτός από εμένα...ήρθε ένας πονόλαιμος για αρχή και ένας πυρετούλης καπάκι για να διαψεύσει τις αρχικές μου εκτιμήσεις...Και μου το λέγαν όλοι...απορούμε πως δεν έχεις κολλήσει ακόμα που είσαι κάθε μέρα μέσα στα παιδιά και τις ιώσεις...Τον κακό σας τον φλάρο παλιογκαντέμηδες...:) Όχι τίποτα άλλο αλλά εσείς είστε έξω και περνάτε καλά ακούγοντας την Σούλα (βλ. previous post) και εγώ κάθομαι μέσα πίνοντας τσαγάκια και βλέποντας ταινίες με λάθος συνχρονισμένους υπότιτλους...Δεν είναι άδικο αυτό; Έ; Δεν είναι; Και σαν να μην έφτανε αυτό με παίρνετε και τηλέφωνο και μου κάνετε αφιερώσεις...παράφωνες...διότι είπαμε περί Σούλας...ε δεν το ξανασηκώνω...θα κάτσω μόνη μου κουκουλωμένη στο πάπλωμά μου...Και αύριο θα κοιμηθώ μέχρι το μεσημέρι...Γιατί είμαι άρρωστη και συνεπώς δικαιολογημένη...Καταλάβατε;
είπε η Σίσσυ @ 12:34:00 π.μ.   1 commentάκια
20/1/07
Από φωνή μπιιιιπ και από μπιιιιπ φωνάρα...
 
Ενώ πίνουμε το ωραιότατο καφεδάκι μας στον ήλιο και τη ζέστη προ ολίγων ωρών και αναρωτιόμαστε τι να κάνουμε το βράδυ...πετιέται άντρας της παρέας και δηλώνει την ανάγκη να πάει σ'ένα μπουζούκι να ακούσει μια τραγουδιάρα γαβ (την οποία είδε αφισοκολλημένη στον απέναντυ τοίχο) που επειδή δεν θυμάμαι το όνομά της, από εδώ και στο εξής θα την αναφέρω ως Σούλα. Η Σούλα λοιπόν, μεγάλο Αθηναικό όνομα σου λέει...ξύπνησε ένα πρωί και εκεί που άπλωνε την ρόζ μπουγάδα της στον ήλιο αποφάσισε να γίνει τραγουδιάρα και να έρθει να κάνει μια ξεπέτα στας Βόλας...Έτσι ρε παιδί μου να ρίξει πάνω της κάτι απλό...ένα αραχνούφαντο, ένα λαμέ, ένα κατιτίς και να βγει να πει δυο τραγούδια το κορίτσι...Ακούσανε και τα υπόλοιπα αρσενικά της παρέας την ιδέα και τους καλάρεσε...Εννοείται βέβαια πως τα θυληκά της παρέας αντιστάθηκαν σθεναρά με τη δικαιολογία πως αν το σχήμα δεν περιέχει Βέρα Λάμπρου (είσαι νινί ακόμα) και Έφη Θώδη (can't take my eyes of of you) δεν είναι σχήμα άξιο να αγαπηθεί και συνεπώς δεν πάμε...Η συνέχεια της κουβέντας δεν έχει και πολλή μεγάλη σημασία αφού άκρη δεν βγάλαμε και ακόμα δεν πολυξέρω αν το βράδυ θα χρειαστεί να συνδυάσω τις μαύρες γόβες μου με ασορτί ωτοασπίδες...

Αναρωτιέμαι απλά γιατί η Σούλα, μια γυναίκα σαν όλες αυτές που το παίζουν χαζές και καθόλου χαζές δεν είναι, αποφασίζει να πάει να γίνει τραγουδιάρα γαβ και όχι μοντέλο...που και αξιοπρεπή παρουσία θα έχει και θα την κοιτάνε για τον σωστό λόγο και δεν θα χρειάζεται να κουράζει μάταια τις φωνητικές της χορδές και τα δικά μας αυτιά...

Ξύπνα Σούλα...Το μέλλον σου ίσως τελικά είναι δίπλα στον Ασλάνη και στον Κωστέτσο και όχι πίσω από τον Ψινάκη...(Λέμε τώρα...)
είπε η Σίσσυ @ 4:50:00 μ.μ.   1 commentάκια
Γκρρρρρ...
 
Μετά το χθεσινό face lift, το blog μου τον παίρνει ασύστολα και χωρίς αντίρρηση...Μια βγάζει τα γράμματα κινέζικα, μια ελληνικά, μια βγάζει τετραγωνάκια...Αν συνεχίσει έτσι θα επιστρέψω στο παλιό πράσινο blog μου...που δεν τον έπαιρνε...Τέλος...
είπε η Σίσσυ @ 3:56:00 μ.μ.   0 commentάκια
19/1/07
Για σχολιάστε...
 
Το κάπως σχετικό με web design μάτι μου (το μάτι μου τ'αλήθωρο που τρέχει στον κατήφορο δηλαδή) προσπαθεί να εντοπίσει κάτι που δεν μου αρέσει στο καινούριο μου εικαστικό αλλά εις μάτην (Ναι ναι είναι κλεμμένο το concept δεν το αρνούμαι)...Να'ναι τα κόκκινα μπουρδελέ links...Nα'ναι που τα κωλοlists δεξιά αρνούνται να πάνε λίγο πιο αριστερά...Γκρρρρρ...Να φταίει η φάτσα μου που χαλάει το layout (θα την μετακομίσω μου φαίνεται)... Που θα πάει θα το εντοπίσω... x-συναδερφάκι γραφιστάκι help! Η x-συνάδερφος developer είναι κάπως desperate...

(Άσχετο) Το καινούριο blogger σου βγάζει την ψυχή να κάνεις μια αλλαγή και προτίμησα να γυρίσω στο παλιό...Αμα δεν πειράξεις κώδικα δουλειά δε γίνεται...

POST UPDATE Κάτι σαν να έκανα με τα lists δεξιά...Η φάτσα μου παραμένει αμετακίνητη...Όσο για το χρώμα...αύριο πια...Ξενύχτησα (ελαφρώς) άρρωστος άνθρωπος... :)
είπε η Σίσσυ @ 10:53:00 μ.μ.   5 commentάκια
Άλλαξε ο Μανωλιός...
 
Αλλάζω μούρη...Ένα μήλο την ημέρα τον doctορ τον κάνει πέρα...

Αγνοήστε για λίγο τα ακαταλαβήστικα που ίσως βλέπετε...Θα επανορθώσω!
είπε η Σίσσυ @ 8:55:00 μ.μ.   0 commentάκια
Αλκιονίδες μέρες...μικρόβια πολυτελείας...
 
Αν και από τότε που γεννήθηκα (απ'όσο ξέρω) οι αλκιονίδες μέρες έρχονται περίπου στα τέλη Ιανουαρίου - αρχές Φεβρουαρίου, έχω μια υποψία πως φέτος μας ξεγέλασαν και ήρθαν πιο μπροστά! Δεν ξέρω τι καιρό κάνει εκεί που είστε αλλά εδώ κοντεύουμε να βάλουμε κοντομάνικα (οι άλλοι δηλαδή διότι εγώ είμαι γνωστή κρυουλιάρα)...Ο καλός καιρός βέβαια εκτός από ατελείωτους μεσημεριανούς καφέδες στην παραλία, κάτω από τον ήλιο, μπροστά στη θάλασσα (τι; δεν έχετε έρθει στον Βόλο;) ευνοούν και μια σειρά βλαμμένων μικροβίων που δεν λένε να ψωφίσουν να βρούμε και εμείς την υγεία μας...Τώρα θα μου πεις ποιός θέλει να ψωφίσει με 20 βαθμούς μέσα στον Γενάρη...

Έχω κουραστεί...Ρωτάς τον κάθε γνωστό τι κάνει και αντί να απαντήσει "καλά ευχαριστώ, το ίδιο επιθυμώ και δι υμάς" λέει..."μην έρχεσαι κοντά μου είμαι άρρωστος"..."μην έρχεσαι κοντά μου γιατί μόλις συνήλθα από μια ίωση"...και -αν έχεις το Θεό σου - ..."μην έρχεσαι κοντά μου γιατί φαντάζομαι πως έχεις πάνω σου δύο κιλά μικρόβια"...Η τελευταία ομάδα παρακαλείται να κυκλοφορεί με μπουκαλάκια χλωρίνης, μάσκα οδοντίατρου και 3 κιλά στιμμένα πορτοκάλια! Και καλά όλα αυτά αν είσαι σε μια δουλειά που δεν συναναστρέφεσαι με πολύ κόσμο...Τι κάνεις όμως για να αποφύγεις χειραψίες με φταρνισμένα χέρια, αγγαλιές με φταρνισμένα μπουφάν και face to face ψιθύρους με φταρνισμένα μαγουλάκια; Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα...
είπε η Σίσσυ @ 6:29:00 μ.μ.   0 commentάκια
18/1/07
Τα κόλπα που έμαθα για σένα...
 
κόλπα για να μην υποφέρω
μ'έσπρωξαν να τα καταφέρω
σα νικητής μες τα χαμένα...

Τώρα μετά από τόσο κόπο
και τόσα μυστικά ορκισμένα
βρήκα πια τον δικό μου τόπο
στα κόλπα που έμαθα για σένα...

Πόσα "κόλπα" μπορούμε άραγε να μάθουμε για να μείνουμε στο πλευρό ενός ανθρώπου; Πόσο μπορούμε να κάνουμε τον "καραγκιόζη" για να είμαστε συμβατοί; Πόσα βήματα πίσω επιτρέπονται πριν την πτώση στο κενό; Πόση υπομονή είναι ρυθμισμένος να κάνει ο ανθρώπινος οργανισμός;

Και τί κάνεις όταν δεν έχεις πια ούτε άλλα κόλπα, ούτε άλλες "παραστάσεις", ούτε άλλα βήματα, ούτε άλλη υπομονή; Τι κάνεις όταν αγαπάς αλλά απλά δεν αντέχεις άλλο καταστάσεις και συμπεριφορές; Φεύγεις; Μένεις; Τι;

Επρεπε να κρατήσω, να μπορέσω, να χωρίσω
την ψυχή μου απ΄το δικό σου αστέρι...
είπε η Σίσσυ @ 8:22:00 μ.μ.   2 commentάκια
Κολλημένοι ρε παιδί μου...
 
Σας ενημέρωσα ότι πήρα άλλες 4 ώρες σε ένα Δημοτικό και έφτασα αισίως τις 12; Ε; Ε; Το θέμα μας δεν είναι όμως αυτό! Πάω σήμερα να κάνω μάθημα και μου δίνει 20 παιδιά και 2 υπολογιστές...

- Αυτοί είναι όλοι οι υπολογιστές;
- Όχι...έχουμε και εργαστήριο αλλά δεν τα βάζουμε τα παιδιά μέσα γιατί το επίπεδό τους είναι πολύ χαμηλό και θα τους χαλάσουν...Είναι μεγάλη ευθύνη...
- Mα χωρίς υπολογιστές δεν μπορούμε να κάνουμε σωστό μάθημα...
- Ε καλά...Βάλτε τα να παίξουν...Απορώ γιατί κάνετε έτσι...εσείς άλλοστε τις ώρες σας θέλετε να συμπληρώσετε μπας και διοριστείτε ποτέ...
- ...

ΤΙ ΛΕ ΡΕ ΞΕΦΤΙΛΑ!

Μου εξηγείτε κύριε πρόεδρε (ναι ναι εσείς με το πολύ μυαλό) τα εξής:
α. Πως κρίνεις εσύ ρε φίλε που φαίνεσαι κομπλέξας από τη μούρη και μόνο οτί τα παιδάκια είναι χαμηλού επιπέδου;
β. Όταν οι έλληνες πολίτες πληρώνουν τα ωραία τους λεφτάκια για να εξοπλιστούν τα σχολεία και να μάθουν κάτι τις τα παιδιά τους...Με ποιό δικαίωμα ρε παλιοπερίεργε κρατάς κλειστό κάτι που δεν είναι καν δικό σου;
γ. Εγώ τι πρέπει να απαντήσω όταν με ρωτήσει αύριο μεθαύριο ένας γονίος τι σκατά έμαθε το παιδί του στο μάθημα της Πληροφορικής; Θα του πω συγνώμη αλλά έμαθε μόνο να παίζει (και αν το έμαθε και αυτό με τον ελάχιστο χρόνο που του αναλογεί) γιατί κάποιοι εδώ είναι κολλημένοι;
δ. Και στην τελική ανάλυση πώς κρίνεις τη δουλειά μου και με μειώνεις έτσι εμένα την ίδια όταν μου λες ότι θέλω να κάνω τις ώρες μου και να τελειώνω...ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΕ ΞΕΡΕΙΣ...

Πώς θα αντιδρούσες εσύ κύριε δάσκαλε αν σου λέγανε να κάνεις μάθημα χωρίς βιβλία, χωρίς πίνακα και χωρίς χαρτί να γράψεις;

Εγώ το εργαστήριο θα το ανοίξω που να χτυπάτε τον κ*λο σας στα πράσινα θρανία σας μέχρι να αλλάξουν χρώμα...Ε αει σιχτίρ...
είπε η Σίσσυ @ 5:46:00 μ.μ.   0 commentάκια
17/1/07
Η γιαγιά Μαρίκα και ο θείος ΑΛ...
 
(Ανέκδοτο) Είναι τρείς γιαγιές και συζητάνε για την δυσκολία που έχουν να θυμούνται πράγματα...
Γιαγιά Α - Έχω πρόβλημα σας λέω...Πηγαίνω στο super market και δεν θυμάμαι τι πήγα να αγοράσω...
Γιαγιά Β - Εγώ είμαι σε χειρότερη κατάσταση...να φανταστείτε ούτε των παιδιών μου τα ονόματα δε θυμάμαι...
Γιαγιά Γ - Τι να σας πω...εγώ ευτυχώς να χτυπήσω ξύλο (χτυπάει το τραπέζι σα να χτυπάει πόρτα - νοκ νοκ) δεν έχω κανένα πρόβλημα...Εμπρόοοος;
(Γελάει ο κόσμος που κατάλαβε το ανέκδοτο ακολουθεί μικρή παύση)
Γιαγιά Μαρίκα - Τί γελάτε δεν καταλαβαίνω...Αφού δεν μας είπε τελικά ποιος ήταν...

Για όσους δεν ξέρουν όταν λέμε γιαγιά Μαρίκα εννοούμε την αγαπημένη μου γιαγιούλα...που κοντεύει να πατήσει τα 80 αλλά ο κόσμος της λέει (το έχω ακούσει με τα ίδια μου τα αυτιά άπειρες φορές) πως είναι βαρυά βαρυά 70...Πιπινάκι δηλαδή! (Φτου να μην την ματιάσω)...Παρόλη όμως την έλλειψη ζάρας και άφτιαχτου μαλλιού (τούρλα η γιαγιά το μαλλί σε καθημερινή βάση) τώρα τελευταία την γιαγιά Μαρίκα την επισκέπτεται όλο και πιο συχνά ο θείος ΑΛ(τσχάιμερ)!

Ψάχνει να βρει τα γυαλιά της και τα φοράει, ψάχνει να βρει το τηλεκοντρόλ και το έχει αφήσει στη γειτόνισσα (και απορώ εγώ γιατί να το πήρε εξ αρχής μαζί της), χτυπάει το θυροτηλέφωνο και σηκώνει το ακουστικό του τηλεφώνου, μιλάει στην τηλεόραση, μας κάνει (εμένα και της μικρής) προξενιά με "καλούς γαμπρούς", "ξεβάφει" το (άβαφτο εννοείται) πρόσωπό της με γαλάκτωμα, τώρα στα 80 θέλει να βάψει τα μαλλιά της, κλειδώνει 100 φορές την πόρτα γιατί φοβάται τους βιαστές (και όχι τους κλέφτες), αφήνει τα κλειδιά της στη γλάστρα (δεν τολμάω να ρωτήσω γιατί) και τέλος (όχι πως δεν έχω και άλλα) τώρα τελευταία κοιμάται με την ποδιά!

Και πάλι καλά να λέμε...Έχω μια υποψία ότι εγώ θα είμαι έτσι από τα 60 μου...
είπε η Σίσσυ @ 8:52:00 μ.μ.   0 commentάκια
Κολλητούληδες!
 
Έχω να κάνω μεγάλη δήλωση...Μου λείπετε ρε τσογλανάκια...Ναι ναι για εσάς μιλάω που μου είστε διάσπαρτοι στις Αθήνες, στις Θεσσαλονίκες, στις Λάρισες, στα Κέντια, στα Νιουκάστλια και στα λοιπά περίχωρα! Είστε ώρες ώρες τόσο πολύ μέσα στο μυαλό μου που εύχομαι να μην σας πιάνει λόξυγγας... Έχω κάνει μαζί σας πράγματα χαρούμενα, στεναχωρητικά, περίεργα, καινούρια, βαρετά...ακόμα και ανυπόφορα (Σοφία με καταλαβαίνεις παιδί μου;) αλλά ότι και να ήταν μπορεί και να τα ξανάκανα αν ήσασταν και εσείς μαζί...

Σας αγαπώ όλους πολύ πολύ και είμαι πάντα εδώ... Αυτό φαντάζομαι το ξέρετε αλλά εγώ οφείλω να το πω! (έτσι για να κάνω εντύπωση...βλαμμένα)

ΥΓ. Παρακαλώ τα σχόλια στα post μου (εφόσων δεν εκθέτουν τα προσωπικά σας) να τα αφήνετε εδώ (όχι άλλα email λέμε) γιατί φίλοι φίλοι αλλά θα ακούσετε χέσιμο!

Να με σκέφτεστε...και ας με πιάνει λόξυγγας...Να προσέχετε και να θυμάστε να μην αφήνετε κανέναν και τίποτα να μπαίνει πάνω από την ευτυχία σας...Ακούτε;
είπε η Σίσσυ @ 8:24:00 μ.μ.   0 commentάκια
16/1/07
Όπου δεν πίπτει λόγος...
 
πίπτει ράβδος...Ε ναι λοιπόν...υπάρχουν δάσκαλοι που ακόμα το πιστεύουν αυτό...Και εγώ το συμμερίζομαι σε ένα βαθμό...(πώς να το εφαρμόσεις θα μου πεις όταν το ίδιο το οχτάχρονο φωνάζει πως θα φέρει την αστυνομία;) Θυμάστε την Βουγιουκλάκη που τις έτρωγε και χαιρόταν και από πάvω;

Σήμερα πήγα στο καινούριο μου σχολείο (για όσους δεν το ξέρετε το αγαπητό Υπουργείο Παιδείας έχει μεριμνήσει να γίνονται και προσλήψεις στο μέσον της χρονιάς, τις οποίες μπορεί να εκμεταλλευτεί ο εκπαιδευτικός για να έρθει κάποια χιλιόμετρα πιο κοντά στο σπίτι του...Και μετά κάνετε και απεργίες...Σα δεν ντρέπεστε...Ούστ!) το οποίο είναι σ'ένα χωριό έξω από το Βόλο... Παραιτήθηκα λοιπόν από τα Φάρσαλα και πήγα εκεί (να σημειώσω πως τα παιδάκια, λόγω της προαναφερθήσας τακτικής του Υπουργείου, δεν έχουν κάνει πληροφορική από την αρχή της χρονιάς) όπου ακόμα υπάρχει το καθεστός "ελαφριά σφαλιάρα"! Και τον παραδέχτηκα τον δάσκαλο γιατί όλα τα μικρά καθότανε σούζα...Δεν είπα να ασκείται σωματική βία αλλά για σκεφτείτε κάτι...Πάθανε τίποτα όλες αυτές οι γενιές που πραγματικά τρώγανε ξύλο κάποια χρόνια πριν; Εννοείται πως δεν πρόκειται να το εφαρμόσω ποτέ σε μαθητή (γιατί είμαι κότα)...Αλλά αν είχα τη δύναμη...λέτε να έκανα τον κόσμο λιγουλάκι καλύτερο; :)
είπε η Σίσσυ @ 10:07:00 μ.μ.   0 commentάκια
Καταλήψεις ΟΛΕ!
 
Ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους καταληψίες του σχολείου που συστεγάζεται με το ΙΕΚ που κάνω μάθημα διότι σήμερα μου φτιάξανε το κέφι! Ενώ προσπαθώ να εξηγήσω τις παραμέτρους argc και argv που παίρνει η συνάρτηση main() (και δυο αυγά Τουρκίας) στους κακόμοιρους τους μαθητές μου, βάζουν στο τέρμα κάτι σκυλοτράγουδα, έναν Τερζή καπάκι, μια Έφη Θώδη...και κάνουν αφιερώσεις με το μικρόφωνο της προσευχής...Χαρούμενα παιδιά!Τρελά κέφια...Δε θα μάθεις ποτεεεεέ πόσο πόνεσα και έκλαψαααααααα....Δώσεεεεεεε! Όσο διαρκούν οι καταλήψεις θα δηλώνω σκυλού...Μετά θ'αλλάξω πάλι...Γέρασα!
είπε η Σίσσυ @ 1:09:00 π.μ.   0 commentάκια
15/1/07
Απόκριες!
 
Πολύ νωρίς φέτος το Πάσχα...συνεπώς πολύ νωρίς και οι Απόκριες... Φέτος θα ντυθώ διαβολίνα...Ξανθιά και όχι κοκκινομάλλα βέβαια!
είπε η Σίσσυ @ 12:35:00 π.μ.   3 commentάκια
14/1/07
Το TV or not to TV...
 
Είμαι χθες στο σπίτι ενός φίλου και πίνουμε καφέ και τυχαία κάθομαι πάνω στο τηλεκοντρόλ και ανοίγω την τηλεόραση...Που να θες δηλαδή να πατήσεις το κουμπάκι με τον κώλο είναι αδύνατον...Τέλος πάντων, το θέμα μας δεν είναι το πως άνοιξε η τηλεόραση αλλά το τί έδειχνε εκείνη την ώρα...Έριξαν σου λέει ρουκέτα στην πρεσβεία (θα σας γελάσω για το ποιάς χώρας και δεν το θέλω) και προσπαθούσαν 5 άτομα σε 5 διαφορετικά παράθυρα να λύσουν το μυστήριο...Το αστείο του πράγματος είναι ότι αυτό έχει γίνει μέρες πριν (απ'ότι με ενημέρωσαν) και εγώ δεν πήρα χαμπάρι...Τίποτα...niente...rien...nothing όμως!

Η αλήθεια είναι πως σε αντίθεση με τα περισσότερα σπίτια, το δικό μας δεν είναι εξοπλισμένο με 10 τηλεοράσεις...Δύο έχουμε...Η μία (στο γιαγιά-δωμάτιο) δουλεύει 24/7 για να βλέπει η γιαγιά μας βέρα, κοίτα τι έκανες, λοιπές διασκεδαστικές και μη εκπομπές, ειδήσεις και βέβαια τον καιρό (φλέγον θέμα που θα αναλύσω κάποια άλλη στιγμή)... Η δε άλλη ανοίγει μόνο σε special περιπτώσεις...

- Όταν σιδερώνουμε - Για να έχει ο σιδερώνον δικαιολογία όταν προσπαθεί να εξηγήσει γιατί δεν έχει σιδερώσει καλά τις τσακίσεις ή γιατί κόλλησε το λάστιχο στο σίδερο και δε λέει να ξεκολλήσει...
- Όταν έχει συμβεί κάτι πολύ συνταρακτικό (απόβαση στον δίπλα γαλαξία ας πούμε)...
- Όταν δείχνει τις παρελάσεις και παρέλασε το παιδί του ξάδερφου του θείου του γείτονα, για να το καμαρώσουμε βεβαίως βεβαίως...
- Και τέλος όταν έχει η μαμά αυπνίες και θέλει να νανουριστεί...
- Ψέμματα...και τώρα τέλος...όταν έχουμε την υποψία ότι ο Τριανταφυλλόπουλος και ο άλλος που δεν θυμάμαι το όνομά του, αναφέρονται στον φούρνο της γειτονιάς μας και τα υλικά που χρησιμοποιεί για να φτιάξει εκείνα τα υπέροχα κουλουράκια του καφέ...

Από τη μια φταίει που ψιλοτρέχουμε όλοι, από την άλλη που κάθε φορά που την ανήγει κάποιος ακούει εξάψαλμους γιατί ή που μας πιάνει όλους κατάθλιψη ή που μας πέφτουν τα μαλλιά μ'αυτά που ακούμε (και ο μπαμπάς δεν έχει και πολλά περιθώρια να χάνει άλλα μαλλιά)... Χαλασμένα, ληγμένα, βόμβες, σεισμοί, ανατιμήσεις, ρουκέτες, καταλήψεις, πορείες,απεργίες,αποκεφαλισμοί... Κάποιος θα έλεγε πως είναι κακό να ζούμε στην άγνοια...Και εγώ συμφωνώ...Δώστε μου έναν σχετικό να μου τα αναλύσει όλα αυτά και εγώ θα τον ακούσω σούζα...Αλλά όταν μου βγάζετε τον κάθε καημένο να μου εκφράσει τη γνώμη του για κάτι που ούτε στον ύπνο του δεν έχει ξανακούσει προτιμώ να κάθομαι στην άγνοια και να μην μπαίνω στον κόπο να ανοίξω την TV ούτε με τον κώλο...
είπε η Σίσσυ @ 11:34:00 μ.μ.   0 commentάκια
12/1/07
Μμμμμ....Αυγοφέτες...
 
Πεινάω...δεν την παλεύω με το κουνουπίδι από το μεσημέρι...το συζητάω με τη Δήμητρα και τη Μαρία ιντερνετικώς (Μαρία η αδερφή μου - Δήμητρα η αδερφοκολλητή) (ε ναι λοιπόν τις ρώτησα τι να φάω από το messenger - είμαι great looser όταν πεινάω) και μου έδωσαν ιδέα....ΑΥΓΟΦΕΤΕΣ!

Τι; Δεν ξέρετε την συνταγή; Ψωμί βουτηγμένο σε γάλα...μετά μπλουμ στο αυγό...και μετά στο τηγάνι σε λίγο λάδι... Από πάνω βάζεις γλυκό ή αλμυρό...Εγώ προτιμώ τη ζάχαρη... Είδες τι ιδέες έχουν τα φοιτητάκια!

Όσοι πιστοί προσέλθετε...κερνάω!
είπε η Σίσσυ @ 6:36:00 μ.μ.   1 commentάκια
Αφού δεν είναι δύσεκτο...τότε γιατί;
 
Και ναι κυρίες και κύριοι...αναφέρομαι στο 2007... Δεν ξέρω έναν άνθρωπο....ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΟΜΩΣ...(καλά μπορεί να ξέρω έναν) που να πέρασε καλά στις γιορτές και που να του πηγαίνουν όλα καλά από τότε που μπήκε αυτό το (θου Κύριε) έτος... Δηλαδή δεν ξέρω από που να πίασω και που να καταλήξω...Δεν θα αναφερθώ λεπτομερώς στις καταστροφές γιατί δεν θέλω να σας πιάσει κατάθλιψη...Όσοι ανήκουν λοιπόν στην κατηγορία "γκαντεμο2007" κάντε κουράγιο...Οσο για τους υπόλοιπους απλά σας ζηλεύουμε...

ΥΓ. Ναι λοιπόν αγαπητή Σοφία το προηγούμενο post ήταν αφιερωμένο σε γνωστό πιθηκοειδή και προφανώς είμαι άκρως κομπλεξική!
ΥΓ2. Poor Ειρήνη ελπίζω να μην χτύπησες και η ζημιά να ήταν μόνο λαμαρίνες... Είδες τι παθαίνει κανείς όταν αποφασίζει να έρθει στο Βόλο;
είπε η Σίσσυ @ 5:36:00 μ.μ.   0 commentάκια
Please f**ck my brains first!
 
Είναι κάτι τύποι ρε παιδί μου που έρχονται αποφασισμένοι να σε αυτώσουνε χωρίς να κάνουν πριν ούτε την παραμικρή προσπάθεια να σε κερδίσουν! Πρόσφατα κάποιος απευθυνόμενος στην υποφενόμενη απόρρησε "γιατί να μην είσαι απλά ένα π**τανάκι που να θέλει μόνο να περνάει καλά"...Τι λες ρε Καραμήτρο...Απλά δεν είμαι...γούστο μου, καπέλο μου και μάλιστα με φτερά...μόβ... Μ'εκνευρίζει να "περάσεις καλά" εσύ (γιατί συνήθως δεν σε νοιάζει αν πέρασα καλά εγώ) και μετά σαν κύριος να βάλεις το μπουφανάκι σου και να φύγεις! Θέλεις να αυτώσεις αλλά δεν θέλεις τις "λοιπές σάλτσες"; Πολύ ωραία....είναι και εκείνα τα σπιτάκια με τα φωτάκια απ'έξω...άσπρα...κόκκινα...Αλλά εκεί δεν πας...Όχι γιατί είσαι τσιγκούνης, αλλά γιατί εκεί δεν σε κοιτάνε γλυκά, δεν σε χαιδεύουνε σαν να είσαι ο κόσμος τους όλος και δεν νιώθουν για σένα τίποτα ενδιαφέρον...

Όχι να θέλουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο...Αμάν πια...Μάθετε να μην τρομάζετε από τα συναισθήματα των άλλων. Δεν δαγκώνουν...Και οκ...αν δεν σας καλύπτουν χωρίστε τον! Αλλά δώστε του πρώτα μια ευκαιρία... Κομπλεξικός δεν είναι φίλε μου αυτός που θέλει να νιώθει κάτι πριν βγάλει το βρακί του...κομπλεξικός είναι αυτός που το βγάζει συνέχεια...αυτός που φοβάται να νιώσει...Ερωτευτείτε ΡΕΕΕΕΕΕ!
είπε η Σίσσυ @ 1:34:00 π.μ.   1 commentάκια
11/1/07
Ομίχλη sucks...
 
Όταν ήμουν στας Αγγλίας (για όσους δεν το ξέρετε υπήρξα και εκεί) την ομίχλη την λάτρευα...Εγώ και κανείς άλλος...Μου φαινόταν πως όλα ήταν παραμυθένια...Έρχεται όμως η στιγμή που οδηγείς στην εθνική και που δεν βλέπεις στα δυο μέτρα...ούτε την νταλίκα που είναι μπροστά σου ΧΩΡΙΣ φώτα παρακαλώ, ούτε καν την διασταύρωση που έπρεπε να είχες στρίψει...ώρα πριν...

Και τότε αποφασίζεις πως ΔΕΝ λατρεύεις την ομίχλη....ΟΜΙΧΛΗ SUCKS! Η ΟΜΙΧΛΗ ΒΡΩΜΑΕΙ! (ελάλησε η μικρή αδερφή Μαρία!)
είπε η Σίσσυ @ 12:44:00 π.μ.   1 commentάκια
9/1/07
Αυπνία!
 
Είναι τόσες φορές που θέλω όχι μόνο απλά να κοιμηθώ, αλλά να πέσω σε βαθύ ύπνο και να ξυπνήσω μετά από δυο μέρες... Έτσι και χθες...Ξαπλώνω κάτω από από το φουσκωτό μου πάπλωμα...και εκεί συμβαίνει το αδιανόητο!Δεν μπορώ να κοιμηθώ....με τίποτα!Αρχίζουν να γυρίζουν όλα στο κεφάλι μου...σκέψεις, ιδέες...τι έφαγα το μεσημέρι, ήταν ανάλατο, τι χαζή ταινία είδα χθες, τι να παραδώσω στο μάθημα αύριο, πότε θα γίνω μάνα, η κότα έκανε το αυγό ή το ανάποδο, μ'ενοχλεί το φως, κάποιος στην πολυκατοικία χτύπησε μια πόρτα, μ'αγαπάει, ξέχασα να σβήσω τον θερμοσίφωνα, πονάει το πόδι μου, τον μισώ, μοίπος απλά δεν θέλουν να λύσουν το Κυπριακό (hello!)

Και μετά αποφασίζω να μετρήσω προβατάκια...Ένα προβατάκι, δυο προβατάκια,πότε έχουμε εκπτώσεις,τρία προβατάκια,το αυτοκίνητο θέλει ζυγοστάθμηση (μου είπαν), τέσσερα προβατάκια, πέντε προβατάκια, να στείλω μήνυμα, έξι προβατάκια...μπεεεεεεεεεεεεε...

Κάποιος ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΛΕ!

Αποφασίζω να ακολουθήσω την μέθοδο που ξεφυσάς φουυυυυυυυυυ και φαντάζεσαι πως αδειάζει το μυαλό σου...και δουλεύει...μόνο για λίγο όμως...

Ξύπνησε η αδερφή μου...Τακτικές να την κρατήσω ξύπνια να μου κάνει παρέα...Σκέψου, σκέψου, σκέψου, σκέψου...Πάει τουαλέττα...Σκέψου...Περνάνε 5' λεπτά, 10' λεπτά...Μα πού είναι! Αν έχεις τον Θεό σου...Την πήρε ο ύπνος καθηστή! Άλλοι δεν έχουν ύπνο και άλλοι δεν έχουν ξύπνιο! Πρέπει να κοιμηθώ...το πρωί θα παραμιλάω...Ζζζζζζ....Κοιμήσου, κοιμήσου...κοιμήσου λέμε!

Γάλα! Η γιαγιά έλεγε το γάλα βοηθάει τα μωρά να κοιμηθούν! Εγώ μωρό; Δε βαριέσαι...Μπρύκι...Μάτι...Κούπα...Γάλα...Γάλα...Πού είναι το γάλα...ΟΕΟ? Κουράστηκα...ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΑΛΑ! Θυμάμαι...Μπεσαμέλ...γάλα τέλος...

Κουράστηκα είπα...6.15...Αχ σιχτίρ αγάπη μου...
είπε η Σίσσυ @ 7:16:00 μ.μ.   0 commentάκια
6/1/07
Η χαρά της πεθεράς
 
- Και τον βλέπει η μαμά και παθαίνει στιγμιαίο έρωτα!
- Άντε ρε συ!
- Ναι σου λέω... ξεκινάει να μου κλείνει μάτια, να μου κάνει νοήματα...μόνο που δεν μου είπε... Αυτόν και στα γρήγορα...

Κάπως έτσι κρυφάκουσε το δεξί μου αυτί (το αριστερό συνομιλούσε με τον συνκαφεπότη μου) την κουβέντα δύο συμπαθέστατων κατά τα άλλα early thirties κυριών που καθόταν στο διπλανό τραπέζι... Μιας λοιπόν και η ευχή ΟΛΩΝ μου των γνωστών - φίλων - και ΚΥΡΙΩΣ συγγενών φέτος ήταν ... "Άντε και με ένα καλό τυχερό" το προσωπικό μου ραντάρ δεν άντεξε στον πειρασμό και συνέχισε να καταγράφει τα δεδομένα...

Εν περιλήψη (διότι το θέμα μας δεν είναι το κουτσομπολεύειν αλλά το σχολιάζειν με προβληματισμό) η μαμά της μιας εκ των δύο κυριών κανόνισε όχι ένα, ούτε δύο αλλά τρία προξενιά και μάλιστα ταυτόχρονα...έτσι για να τσεκάρει ποιά από τις φιλενάδες της μεγάλωσε καλύτερα τον γιό της... Α ρε Βασιλειάδου σε φάγανε καρότο...

Οι δε νεαροί (υποψήφιοι γαμπροί) έχοντας προφανώς πλήρης επίγνωση του λόγου για τον οποίο σηκώθηκαν και πήγαν για καφέ με τις μαμάδες τους (sport που είχαν να το ασκήσουν πάνω από 20 χρόνια), έκαναν ένα τρομερό αγώνα δρόμου για να βρεθούν ένα βήμα πιο κοντά στα σκαλιά της εκκλησίας... Παρόλα αυτά (όπως άκουσε το δεξί μου αυτάκι πάντα) μόνο ο ένας ήταν αρκετά υποψιασμένος και προετοιμασμένος... Έβαλε στόχο όχι τη νύφη αλλά την πεθερά! Νόμιζε ο κακομοίρης πως αν εντυπωσιάσει την μέλλουσα "μητέρα" θα είναι ένα βήμα πιο κοντά στην νύφη! Έδωσε αναφορά για τον μισθό του, το αυτοκίνητό του, τον "απέραντο σεβασμό που θα έχει απέναντυ στην γυναίκα που θα πάρει (και τη μαμά της - εννοείται)", κτλ κτλ κτλ...

Και εγώ ο απλός παρατηρητής έχω να προσθέσω : Hellooooooooo! Μην γίνεστε καραγκιοζάκια! Μας αρέσουν τα κακά παιδιά! Ή τέλος πάντων αυτά που προσπαθούν να κερδίσουν εμάς και όχι τις εντυπώσεις της μαμάς μας... Και τη μαμά συνήθως δεν την ακούμε...

Και μετά απλά χτυπάμε το κεφάλι μας... Στον τοίχο στην καλύτερη περίπτωση... (Α ρε μάνα!)
είπε η Σίσσυ @ 10:47:00 μ.μ.   0 commentάκια
Επάγγελμα...Εκπαιδευτικός...
 
Ένας πολύ φίλος με ζηλεύει απίστευτα για τρεις βασικούς λόγους...Το καλοκαίρι, το Πάσχα και τα Χριστούγεννα... 3 μήνες off + 2 εβδομάδες + άλλες δύο εβδομάδες... Σχεδόν τέσσερις μήνες διακοπές το χρόνο... Ε ναι λοιπόν! Την αλήθεια μου είναι όντως πολύ προκλητικό... Πέραν αυτού βέβαια είναι ώρες ώρες τόσο "γεμιστικό" να είσαι εκπαιδευτικός... Μπαίνεις στην τάξη (δημοτικό)... και στο πρώτο μάθημα εξηγείς... Αυτό είναι η οθόνη (και όχι η τηλεόραση), αυτό είναι το πληκτρολόγιο (και όχι τα κουμπάκια), αυτό είναι η κεντρική μονάδα ή αλλιώς ο πύργος (όχι του Άιφελ - ο Κωστάκης πριν βγει από το αυγό του κάνει και πνεύμα) και τέλος αυτό είναι το ποντίκι... Το καταλάβατε; Η Άννα (ετών 8 παρακαλώ) σηκώνει το χεράκι και με ύφος όλο απορία αναρωτιέται... Κυρία... την γάτα που την κρύβουμε;

Έχουν τόση ενέργεια τα παιδιά....τόση φαντασία...τόσες ικανότητες...και τόση αγάπη να σου δώσουν... Έχω άπειρες ιστορίες... και να φανταστείτε ανήκω στον κλάδο μόλις μερικούς μήνες... Και πριν μπω ήθελα να μοιάσω στον Ηρώδη!
είπε η Σίσσυ @ 8:59:00 μ.μ.   0 commentάκια
Μελομακάρονα τέλος...
 
Προς μεγάλη μου απογοήτευση ανακάλυψα σήμερις πως στην τεράστια πιατέλα με τα σπιτικά, μελωμένα και ροδοψημένα μελομακάρονα της μαμάς έμειναν μόνο λίγα καρυδάκια και λίγα ψιχουλάκια...Μέχρι και η χρωματιστή ζελατίνα που μέχρι τώρα καθόταν καμαρωτή με σκοπό να δυσκολεύει κάθε επιδρομή πιθανών "πεινασμένων ληστών", είχε πάρει έναν υπνάκο ακουμπώντας (και ίσως προστατεύοντας) την γειτόνισσα πιατέλα με τους κουραμπιέδες! Αν και θα έπρεπε να χαρώ που η έλλειψη αυτή θα οδηγούσε στην πτώση του δείκτη της ζυγαριάς, μελανχόλησα διαπιστώνοντας πως σταμάτησαν τα όργανα και η ορχήστρα πήγε σπίτι της να ξεκουράσει το κορμί της μέχρι την επόμενη αργία...Ουμφ...
είπε η Σίσσυ @ 1:16:00 π.μ.   0 commentάκια
5/1/07
Αλτ! Τις ει...;
 

Γαίδαρος απ'το νησί... Που λέει και η γιαγιά μου... Μόνο που εγώ ούτε μεγάλα αυτιά έχω...ούτε μουσούδα...και ευτυχώς δεν είμαι γκρι...

Είμαι εδώ στην ανάγκη μου να επικοινωνήσω με όλους αυτούς που είναι μακρυά μου... Αφήνεις μια χώρα, αφήνεις μια πόλη και αφήνεις πίσω ανθρώπους...και μετά τους αναγκάζεις να bloggάρουν για να μάθουν τι καιρό κάνει στο καινούριο σου λιμέρι...

Όσο για τους "άγνωστους" αναγνώστες... Θα μπείτε γρήγορα στο κλίμα!

Θα επανέλθω... Και καλή χρονιά!
είπε η Σίσσυ @ 11:23:00 μ.μ.   0 commentάκια
Παρουσιάστε!


Σίσσυ
4 χρόνια πριν τα 30...Άκρως προβληματισμένη!


Τα πιο παλιά...

weekend plans :)
The ΑΣΕΠ chronicles...
And the Oscar goes to.... // Sex and the City
φτου και βγαίνω...
Ο ρουφιάνος της αλήθειας...
... αξία ανεκτίμητη!
Καλά ρε πάμε καλά;
Πως να αποβλακωθείς καθαρίζοντας μπάμιες...
Πως λένε τη μέρα μετά την Κυριακή;
H "πράσινη" κιβωτός της Νορβηγίας - το quiz της ημ...

Ανά μήνα...

Ιανουαρίου 2007
Φεβρουαρίου 2007
Μαρτίου 2007
Απριλίου 2007
Μαΐου 2007
Ιουνίου 2007
Ιουλίου 2007
Αυγούστου 2007
Σεπτεμβρίου 2007
Οκτωβρίου 2007
Νοεμβρίου 2007
Ιανουαρίου 2008
Φεβρουαρίου 2008
Μαρτίου 2008
Απριλίου 2008
Μαΐου 2008
Ιουνίου 2008
Ιουλίου 2008
Σεπτεμβρίου 2008
Οκτωβρίου 2008
Νοεμβρίου 2008
Ιανουαρίου 2009
Φεβρουαρίου 2009

Λοιποί bloggίζοντες...

George is your man
Η τουλούμπα!
Λίλη!
Λίνα
O άνθρωπος του μετρό
Όλα είναι του μυαλού
Πέστα όλα
Sourotiri
Tα ανώδυνα ημερολόγια

eXTReMe Tracker