| 23/1/07 |
| Αντροχώραφο... |
| |
Αναρωτιέμαι συχνά πικνά γιατί οι περισσότεροι φίλοι μου είναι άντρες...Δηλαδή μου το εξηγεί κάποιος αυτό; Έχω στη ζωή μου ελάχιστες γυναίκες...και αυτές τις έχω περάσει από σκληρές δοκιμασίες...Με εκνευρίζει που μιλάνε για ρούχα και μαλλιά και γκόμενους...Με εκνευρίζει που σχολιάζουν το παραμικρό για όλα τα τριγύρω δρώμενα, με εκνευρίζει όταν είναι κατίνες...και πάνω απ'όλα με εκνευρίζει που σχολιάζουν ΜΕ ΚΑΚΙΑ...ΟΚ χρειάζονται ίσως όλα αυτά (πλην της κακίας) αλλά σε πολύ μικρό βαθμό...έτσι για αλατοπίπερο...αλλά όχι για κυρίως γεύμα...Αναλογικά βέβαια με εκνευρίζουν και οι άντρες που μιλάνε συνέχεια για μπάλα και για αυτοκίνητα, αλλά συχνά βρίσκω τον εαυτό μου να συμμετέχω περισσότερο σε τέτοιου είδους συζητήσεις χωρίς να βαριέμαι ιδιαίτερα...
Πέραν αυτού μου είναι πιο εύκολο να προσεγγίσω έναν άντρα σε ένα άγνωστο περιβάλλον παρά μια γυναίκα...Έχω κόμπλεξ...Τελείωσε...Ξέρεις ρε παιδί μου ότι μια άγνωστη γυναίκα (με εξαιρέσεις πάντα) θα σε τσεκάρει με ακτίνες Χ πριν σου μιλήσει...θα βεβαιωθεί πρώτα ότι δεν σκοπεύεις να της φας τον γκόμενο...ότι δεν φοράτε τα ίδια παπούτσια, ότι δεν κρατάτε την ίδια τσάντα...δεν έχετε το ίδιο μαλλί λάχανο κτλ κτλ (οκ όλα αυτά ήταν ίσως τραβηγμένα αλλά you get the point)...ενώ ένας άντρας θα σε τσεκάρει αν του γυάλισες...αν πάλι όχι, απλά θα κάνει το interaction του χωρίς πολλά πολλά...Τσάντες, μαλλιά, φρου φρου και αρώματα...
Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο οι γυναίκες που γνωρίζω (είπαμε όχι όλες, μην λιθοβολείτε) απλά να είναι τελείως διαφορετικές από μένα...ή απλά να είμαι εγώ η περίεργη...αλλά εγώ θέλω να βγω...να πω για μια ταινία που είδα ή που θέλω να δω, να αναλύσω μια δεδομένη κατάσταση, να αμπελοφιλοσοφήσω για την ζωή, να πάρω θέση στο πρόβλημα του άλλου κτλ κτλ...Δε θέλω να αναλύσω το πεσμένο βυζί της απέναντυ και τον πεταχτό ποπό του σερβιτόρου...(εκτός αν είναι αξιοπερίεργα πεταχτός)...Τυχαίνει ίσως όλα αυτά να μπορώ να τα κάνω μόνο σε αντροπαρέες ή σε παρέες τουρλού...Σε γυναικοπαρέα απλά αδυνατώ...
Βρε λες να είναι ορμονικό; Λες σε προηγούμενη ζωή να ήμουν καμιά εκδιδόμενη και να έχω αδυναμία στα αγοράκια; Λες η μαμά μου να ήθελε αγόρι; Λες να μ'έχουν απογοητεύσει τόσο πολύ οι άντρες ως σχέσεις και υποσυνείδητα να αποφάσισα να τους βλέπω μόνο ως φίλους; Βρε λες;
|
|
είπε η Σίσσυ @ 11:43:00 μ.μ.  |
|
|
|
|
| Παρουσιάστε! |
|
Σίσσυ
4 χρόνια πριν τα 30...Άκρως προβληματισμένη!
|
| Τα πιο παλιά... |
|
| Ανά μήνα... |
|
| Λοιποί bloggίζοντες... |
|
|
|
|
