Happy Drops
 
28/2/07
Γυναίκες οδηγοί...
 

ΝΤΙΣΚΛΕΙΜΕΡ:
1. ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ (ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ)
2. ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ...ΟΥΔΕΜΙΑ ΠΡΟΘΕΣΗ ΕΧΩ ΝΑ ΠΡΟΣΒΑΛΩ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΚΥΡΙΕΣ...
3. ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ

H αλήθεια είναι πως θα κάνω μεγάλη έως υπεράνθρωπη προσπάθεια για να αναλύσω την συγκεκριμένη κατηγορία οδηγών, μιας και ανήκω περήφανα σ'αυτή τα τελευταία 5 χρόνια, στα οποία να σημειωθεί πως δεν έχω προκαλέσει ούτε έχω πάρει μέρος σε κανενός είδους ατύχημα...(αν και τόσο μητσοτάκης που είμαι σήμερα που το αναφέρω όλο και κάτι θα συμβεί - εμπρός λοιπόν καλά μου πόδια)...

Άκουγα από μικρή όλους τριγύρω μου να λένε "ε τι περιμένεις από γυναίκα οδηγό", "ε, γυναίκα είναι μην την παρεξηγείς", "νύχτα το πήρες το δίπλωμα ρε χαζή/βλαμμένη/κοιμισμένη/και λοιπά κοσμητικά επίθετα" κτλ κτλ...και ως νεαρά και ευκόλος παρεξηγιάρα τα έβαζα με όλους αυτούς γιατί νόμιζα πως ήταν προσβλητικά για το γυναικείο φύλο...Η αλήθεια είναι πως με την λιγοστή πείρα και εμπειρία που έχω ως οδηγός είμαι σε θέση να πω πως όλοι αυτοί έλεγαν λίγα...Πολύ λίγα κύριε πρόεδρε...διότι με όλα αυτά που έχουν δει τα ματάκια μου, ώρες ώρες πιστεύω πως μερικές οδηγοί όχι μόνο πρέπει να μην βγάζουν δίπλωμα αυτοκινήτου αλλά να μην κυκλοφορούν στο δρόμο ούτε με ποδήλατο...

Για να ελαφρύνω λίγο την θέση μας, να αναφέρω στο σημείο αυτό ότι σύμφωνα με επίσημες έρευνες οι γυναίκες δεν είναι καλές οδηγοί διότι το κομμάτι του εγκεφάλου που υπολογίζει, χωρίς να βλέπει ακριβώς, έναν όγκο και πως μπορεί αύτος να χωρέσει κάπου, απλά δεν υπάρχει...ή κοιμάται τον ύπνο του δικαίου...Δικαίως λοιπόν έχουμε τα παράσημα στο κακό παρκάρισμα!

Και μιας και θεωρώ πως τα παραδείγματα βοηθούν στην ανάλυση κάθε θέματος, παραθέτω μερικά και αναμένω τα σχόλιά σας..

ΠΡΔΓΜ 1. Ξανθιά γυναίκα οδηγός, οδηγεί C2 με 2 Ν (Νέος) στο πίσω τζάμι (αγνοώ το γιατί)
ΠΡΔΓΜ 2. Γυναίκα οδηγός στρίβει αριστερά σε δρόμο διπλής κατεύθυνσης και συνεχίζει να κινείται στο αριστερό ρεύμα κορνάροντας την υποφενόμενη η οποία πήγαινε κανονικά στην πορεία της
ΠΡΔΓΜ 3. Γυναίκα οδηγός κατεβαίνει από το αυτοκίνητο και ζητάει από τον πίσω οδηγό να της περάσει το αυτοκίνητο ανάμεσα από δυο σταθμευμένα διότι θεωρεί πως δεν χωράει
ΠΡΔΓΜ 4. Γυναίκα οδηγός αγνοεί το STOP και βρίζει τον οδηγό με την προτεραιότητα διότι κάτσε κύριε που πας, σε έχω από αριστερά μου...
ΠΡΔΓΜ 5. Γυναίκα οδηγός βγάζει τα φρύδια της στο φανάρι με αποτέλεσμα να ξεκινήσει λίγο πριν το κόκκινο
ΠΡΔΓΜ 6. Γυναίκα οδηγός χαζεύει στις βιτρίνες στις εκπτώσεις και ελαφρώς κουτουλάει τον μπροστά που πατάει φρένο
ΠΡΔΓΜ 7. Γυναίκα οδηγός παρκάρει (όπως μπορεί), κλειδώνει και φεύγει...Δεν χωράει να περάσει κανείς άλλος...
ΠΡΔΓΜ 8. Γυναίκα οδηγός παρκάρει ως εξής...Μπαίνει με τη μούρη...Μπροστά, μπροστά, μπροστά, χτυπάει τον μπροστά, κόβει το τιμόνι σαν να μην έγινε τίποτα...πίσω, πίσω, πίσω, χτυπάει τον πίσω...κόβει το τιμόνι σαν να μην έγινε τίποτα...ξανά μπροστά....μπαμ....τιμόνι...ξανά πίσω...μπαπ...Ανοίγει πόρτα...βλέπει την απόσταση από το πεζοδρόμιο...ευτυχισμένη βγαίνει και κλειδώνει ή δυστυχισμένη συνεχίζει τα μπαμ μέχρι να αποκτήσει μια ικανοποιητική απόσταση...Πίσω έχει δημιουργηθεί 3 χιλιόμετρα ουρά...Βγαίνει και απορεί που βρέθηκε τόση κίνηση...
ΠΡΔΓΜ 9. Ξανθιά γυναίκα οδηγός μπαίνει σε βενζινάδικο να βάλει βενζίνη, ανοίγει το καπό και περιμένει!

Νομίζω πως έχω άπειρα ακόμα παραδείγματα να προσθέσω αλλά όπως κάθε φορά, θα τα θυμηθώ αφού κάνω publish και αφού κλείσω το μπρίκι μου...Οh well...

Όσο για εσάς αγαπητοί άντρες αναγνώστες, που γελάτε σατανικά διαβάζοντας το παραπάνω post υπόσχομαι πως ακολουθούν συντόμως και τα δικά σας χάλια!
είπε η Σίσσυ @ 5:09:00 μ.μ.   0 commentάκια
26/2/07
Εμείς μαζί δεν κάνουμε...
 

Ξέρω σας έχω ζαλίσει με την μικρή Μαρία (δεξί ανθρωπάκι) που είναι πια φοιτήτρια Καστοριάς αλλά αδερφοαδυναμίες είναι αυτές και θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας...
Με την αδερφή μου είμαστε ένα πράγμα...εμείς μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε...αν και τα τελευταία χρόνια ομολογώ πως ισχύει μόνο το δεύτερο κομμάτι του ρητού...Παρόλα αυτά δεν σταματάμε να μαλώνουμε για την κατάσταση που επικρατεί στην κοινή μας ντουλάπα, για τα ρούχα που φοράμε και οι δύο και εξαφανίζονται την πιο ακατάλληλη στιγμή, για τα τακούνια από τα παπούτσια της που τα στραβωπάτησα, για την δουλειά που έπρεπε να κάνει αλλά ξέχασε...και για άλλες τόοοοοοοσο βαρυσήμαντες αιτίες...

Την Παρασκευή που μας πέρασε λοιπόν την ανεβάσαμε στην Καστοριά για να μείνει μόνιμα πια εν όψη μαθημάτων και εμένα με έπιασε κατάθλιψη...Για την Μαρία δεν γνωρίζω μιας και είναι και πιο ψύχραιμη και πιο "θέλω επιτέλους να μείνω σπίτι μου"...Όχι πως εγώ δεν θέλω αλλά λέμε τώρα...Και κλάααααμα λοιπόν η υποφαινόμενη που δεν θα έχω με ποιόν να μαλώσω...και κλάααααμα που δεν θα έχω σε ποιόν να μιλήσω και σε ποιόν να γκρινιάξω...και κλάααααμα που δεν θα έχω κανέναν να πίνω καφέ στο σπίτι το μεσημέρι...και κλάαααααμα γενικώς να μην σας τα πολυλογώ...

Τέλος πάντων...για να δούμε το καλό της υπόθεσης (if any)...έχω πια ολοδική μου ντουλάπα, ολοδικά μου παπούτσια, ολοδικά μου ρούχα και ολοδική μου ενδο-σπιτική μοναξιά! Όχι προσέξτε πως με καλοπιάνω...! Τέλος πάντων...δεν γλιτώνεις εύκολα...έρχομαι το Σάββατο και δεν μπορείς να με αποφύγεις :) Παλιο...φοιτητάκι!
είπε η Σίσσυ @ 5:28:00 μ.μ.   0 commentάκια
21/2/07
Tα 5 πράγματα που δεν ξέρετε για μένα...update!
 

H αλήθεια είναι πως υπάρχουν περισσότερα...έως και πολύ περισσότερα από πέντε πράγματα που σίγουρα δεν ξέρετε για μένα (δεν περιλαμβάνω τον κολλητούλη μου που μάλλον δεν υπάρχει κάτι που να μην ξέρει...) Θα παραθέσω λοιπόν τα 5
- λιγότερο εξεφτελιστικά για την αφεντομουτσουνάρα μου,
- λιγότερο σοκαριστικά για τους αναγνώστες,
- λιγότερο προσβλητικά για τους οικίους μου και
- λιγότερο γνωστά στους περισσότερους...

ΠΡΑΓΜΑ ΠΡΩΤΟΝ
Εκνευρίζομαι πολύ πολύ πολύ δύσκολα αλλά αν καταφέρεις να με εκνευρίσεις τότε κατά 90% θα φας ξύλο και θα πονέσεις...Έχω βαρύ χέρι και συνεπώς θα το σκεφτείς δύο φορές την επόμενη φορά που θα θέλεις να με εκνευρίσεις...
ΠΡΑΓΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Από την πρώτη γυμνασίου μέχρι και το λύκειο ήμουν τρελά και αθώα ερωτευμένη με τον κολλητό/διπλάνο(για λίγο) συμμαθητή μου ο οποίος για ένα μικρό διάστημα είχε "σχέση" με την τότε καλύτερή μου φίλη...Κανένας από τους δύο δεν το έμαθε ποτέ...Το ίδιο διάστημα με γούσταρε ο δικός του διπλανός/κολλητός...Αργότερα, πάλι ερωτεύτηκα τον τώρα κολλητό μου ο οποίος ήθελε την καλύτερή μου φίλη...Αυτός το ξέρει...Έχω ξεπεράσει και τα δύο κολλήματά μου...
ΠΡΑΓΜΑ ΠΡΟ-ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟ
Έχω κόμπλεξ (μεγάλο) με τα πόδια μου...Τα θεωρώ κακάσχημα και χοντρά...Σήμερα έβαλα 26 νούμερο τζιν...Τελικά πήρα το 28...
ΠΡΑΓΜΑ ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟ
Όταν έχω αδυναμία σε κάποιον δεν του χαλάω ποτέ χατήρι...Και συνήθως γίνομαι αντικείμενο εκμετάλλευσης...Αλλά μ'αρέσει..και συνεχίζω να μην χαλάω χατήρια...
ΠΡΑΓΜΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ
Τον τελευταίο μισό χρόνο βλέπω μωρό και θέλω και εγώ ένα δικό μου...Δεν με εκνευρίζει πια το κλάμα τους, ούτε η φασαρία που προκαλούν...Θεωρώ πως θα γίνω χαζομαμά και θα ντύνω την κόρη μου με ροζ ρουχάκια και κορδελάκια και τον γιο μου με παπουτσάκια ΝΙΚΕ νούμερο 15...

Αυτά τα ολίγα...Δέχομαι σχόλια και ερωτήσεις...

ΥΓ. Δεν πετάω το μπαλάκι σε κανέναν συγκεκριμένο διότι όλοι οι λοιποί bloggίζοντές μου έχουν ήδη κάνει αποκαλύψεις και οι άγνωστοι συμπλογκήτες δεν θα το μάθουν ποτέ πως τους πέταξα το μπαλάκι :) ...Το πετάω γενικά σε όποιον με διαβάζει και θέλει κάτι να μας πει...
είπε η Σίσσυ @ 5:59:00 μ.μ.   1 commentάκια
Tα 5 πράγματα που δεν γνωρίζετε για μένα...
 
θα τα παρουσιάσω λιαν συντόμως μιας και ακόμα προσπαθώ να μαζέψω τα νερά... Παίρνω το μπαλάκι που μου πέταξε ο φίλτατος συν-άνθρωπος του μετρό και το κρατάω μέχρι νεοτέρας...

Ι'll be back! Κρατηθείτε θα κάνω αποκαλύψεις...!
είπε η Σίσσυ @ 1:50:00 π.μ.   0 commentάκια
Άμα σε φτύσει καμήλα...
 
λένε, τότε παθαίνεις όλα τα κακά της μοίρας σου μαζεμένα...Έτσι και εγώ λοιπόν μπορώ να δηλώσω υπεύθυνα, πως αυτό το τριήμερο ήταν το πιο επεισοδιακό των τελευταίων ετών...Για όσους νομίζετε πως απλά πέρασα καλά τις Απόκριες, λυπάμαι αλλά πλανάσθε πλάνην...

Θα τα εξιστορίσω με την σειρά που συνέβησαν γιατί δε θέλω να σας μπερδέψω και γιατί θέλω να μου πείτε περίπου πόσο μεγάλη πρέπει να είναι η τιμωρία της καμήλας (που με έφτυσε)...Την Παρασκευή το βράδυ το λοιπόν, ξαπλώνω γύρω στις 3.30 να κοιμηθώ...Παρένθεση - όλα στο σπίτι φαινόταν φυσιολογικά...Ξυπνάω γύρω στις 7 να πάω στο μπάνιο και εκτός του ότι ακούω νερά να τρέχουν, νιώθω πως αρχίζω να τσαλαβουτάω...Δεν μπορεί λέω...όνειρο βλέπω πως είμαι σε θάλασσα...Ανοίγω το φως και αντικρίζω νερά...πολλά νερά...τόσα πολλά που απειλούν να βγουν στον διάδρομο...Μέσα στον ύπνο μου και στον πανικό μου από το κάπως απότομο ξύπνημα, σκέφτομαι πως ίσως χάλασε το πλυντήριο...αλλά αυτό θα ήταν ένα ιδανικό σενάριο...Μόλις λοιπόν ξύπνησε το ξανθό μου ακατοίκητο και σκέφτηκε πως πλυντήριο δεν είχε βάλει, χτυπήσαν καμπανάκια στον ρυθμό ...μπάνιο...πατάρι...θερμοσίφωνας...χαλιά...ρούχα...νερό...πλυμμήρα...ΝΤΙΝ....
μπάνιο...πατάρι...θερμοσίφωνας...χαλιά...ρούχα...νερό...πλυμμήρα...ΝΤΟΝ...και τότε ξύπνησα για τα καλά...

Με απίστευτο θάρρος για την δεδομένη πρωινή ώρα, βγήκα στο μπαλκόνι και έφερα την σκάλα να ανέβω στο πατάρι, το οποίο άνοιξα με επίσης απίστευτο θάρρος διότι ήταν πιθανότατο να πεταχτούν από μέσα χρυσόψαρα, φάλαινες, φώκιες...και γιατί όχι και ο gozilla! Δυστυχώς το αναμενόμενο μοιραίο και καθόλου ωραίο είχε συμβεί και ΟΛΑ τα πράγματα στο πατάρι κάνανε ελεύθερες καταδύσεις και μάλιστα χωρίς μπουκάλες! Όποιος το έχει ζήσει θα καταλαβαίνει φαντάζομαι τι εννοώ, αν και θα ήθελα πολύ να μάθω αν έχει τύχει και σε άλλον εκτός από εμένα, να τρέχουν τα νερά από τα πλακάκια του μπάνιου (το οποίο είναι κάτω από το πατάρι που έχω τον θερμοσίφωνα)...

Αφού περνάω το πρώτο σόκ και λέω οκ, πρέπει να αδειάσεις το πατάρι "μικρή καημένη που είχες σκοπό να περάσεις το πρωινό του Σαββάτου στο κρεββάτι", ανοίγω ασυναίσθητα το ντουλάπι του μπάνιου που κρατάω τα φάρμακα και το βλέπω και αυτό πλυμμηρισμένο...θέλετε κι άλλο; Κάτω από το ντουλάπι αυτό είναι η παπουτσοθήκη...Και πολύ καλά μαντέψατε...Και η παπουτσοθήκη μέσα στα νερά και τα παπούτσια να κολυμπάνε ίπτιο...Στο σημείο αυτό μπορείτε καλά να φανταστείτε το ύψος που έχουν πάρει τα μαλλιά μου από την φρίκη καθώς επίσης και τον πανικό που με έχει πιάσει...

Να πω και την συνέχεια; Προσπαθώ να μαζέψω όσα νερά μπορώ από το μπάνιο πριν ανέβω στο πατάρι και ρίχνω κατά λάθος ένα βερνίκι νυχιών...κόκκινο (έχει σημασία το χρώμα)... και σπάζει το μπουκαλάκι...και γεμίζουν τα πλακάκια, η μπανιέρα, οι τοίχοι μέχρι και το ταβάνι παρακαλώ κόκκινο χρώμα...Κι άλλο; Πάω να μαζέψω τα γυαλιά και κόβομαι...Κι άλλο; Διαπιστώνω πως όσο έχει παροχή νερού το σπίτι τόσο περισσότερο τρέχει ο θερμοσίφωνας...Άρα κλείνω και το νερό του διαμερίσματος...Κι άλλο; Aπό τα νερά βραχυκυλώνει το κύκλωμα του διαμερίσματος και πέφτουν οι ασφάλειες...και δεν σηκώνονται με τίποτα...

ΣΥΝΟΨΗΣ : Πέρασα όλο το τριήμερο χωρίς νερό (γενικώς), χωρίς ρεύμα, με κομμένο χέρι, με κόκκινο βαμμένο ταβάνι μπάνιου, με μούσκεμα παπούτσια και με τα μπαλκόνια μου γεμάτα πράγματα που προσπαθούσαν να στεγνώσουν...

ΥΓ 1. Ο υδραυλικός λόγω αργίας ήρθε σήμερα (Τρίτη) το μεσημέρι και αποκατέστησε μόνο την παροχή του νερού, διότι ο θερμοσίφωνας έχει τρυπήσει και θέλει αλλαγή και έτσι ζεστό νερό γιοκ

ΥΓ 2. Σήμερα πήγα στο κομμωτήριο να λουστώ διότι εγώ βρομερή δεν υπάρχει περίπτωσης να υπάρξω

ΥΓ 3. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, σήμερα έμεινε από μπαταρία το ένα τουτου και τράκαρα ελαφρώς το δεύτερο στην προσπάθειά μου να αποφύγω γιαγιά που αποφάσισε να περάσει ξαφνικά απέναντυ...

ΥΓ 4. Λέω να κάνω έναν αγιασμό και ένα ευχέλαιο για να προλάβω τα χειρότερα!

DISCLAIMER : Δηλώνω υπεύθυνα πως όλα τα παραπάνω είναι αληθή και μπορούν να επιβεβαιωθούν από τον περίγυρό μου...

Θα ενημερώσω πάσα ενδιαφερόμενο για λοιπές αναποδιές που θα συμβούν μέσα στην εβδομάδα... :) Η ζωή είναι πανέρμορφη και φυσικά συνεχίζεται...
είπε η Σίσσυ @ 12:47:00 π.μ.   1 commentάκια
17/2/07
Η ωραία κοιμωμένη έκανε την κοιμισμένη...
 

Είναι φορές που πιάνω τον εαυτό μου να κάνω ότι δεν καταλαβαίνω, να κάνω την χαζή...και να παραδέχομαι ανοιχτά πως λόγω περιορισμένης νοημοσύνης απαιτώ περισσότερες εξηγήσεις ή λεπτομέρειες...Δεν ξέρω αν το κάνω γιατί πάντα ζήλευα την χαρά που επικρατεί στο κεφάλι των λίγο χαζών ανθρώπων ή γιατί κάποιοι με βρίσκουν πιο χαριτωμένη όταν κάνω την χαζή...Επίσης δεν έχω προσδιορίσει το θέμα πάνω στο οποίο κάνω ότι δεν καταλαβαίνω, αν και τις περισσότερες φορές συμβαίνει όταν δεν με συμφέρει να καταλάβω ή όταν καταλαβαίνω πως ο άλλος έχει πει επίτηδες κάτι με την ελπίδα να μην καταλάβω...και απλά του κάνω την χάρη...(επαναλαμβανόμενη χρήση του ρήματος καταλαβαίνω - δυστυχώς δεν μπορώ να βρω εύηχο συνόνημο)...

Είμαι και εγώ μια κοιμωμένη (δεν ξέρω απαραίτητα αν είμαι "ωραία"), που κάνει πως κοιμάται γιατί ξέρει πως θα αναγκάσει το πριγκιπόπουλο να έρθει και να την ξυπνήσει...Και δεν αισθάνομαι τύψεις...
είπε η Σίσσυ @ 12:28:00 π.μ.   2 commentάκια
14/2/07
Γιορτάζετε;
 
Ε ναι λοιπόν κυρίες και κύριοι...Ήρθε και πάλι η ροζ/κόκκινη αυτή μέρα...Και μην μου πείτε πως δεν το θυμηθήκατε διότι και να θες ν'αγιάσεις δεν μπορείς...Από τις βιτρίνες στην αγορά μέχρι τα παράθυρα των ειδήσεων στην τηλεόραση...όπου και να γυρίσεις βλέπεις κόκκινες καρδιές, ροζ καρδιές, κόκκινα αρκουδάκια, ροζ αρκουδάκια, μεγάλες σοκολάτες σε σχήμα καρδιάς, μεγάλες τούρτες σε σχήμα καρδιάς, "τι να του μαγηρέψετε για να σας πάρει δαχτυλίδι", "τι να της μαγηρέψτε για να σας κάτσει", τι είναι αφροδισιακό, τι δώρα να πάρετε, τι δώρα να μην πάρετε, τι λουλούδια να στείλετε, τι λουλούδια να μην στείλετε (λες και δεν είναι λογικό πως δεν πρέπει να στείλεις γαρύφαλα ή τσουκνίδες!)...Ένας τρελός αγώνας των media σώνει και καλά να γιορτάσεις...Σώνει και καλά να ξοδέψεις, σώνει και καλά να μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς αν είναι καλύτερος ο σολομός από το χαβιάρη...Οι ερωτευμένοι αγάπες μου γιορτάζουν κάθε μέρα...και δεν υπάρχει λόγος να τους το επιβάλει κανείς...Κάνουν εκπλήξεις και λουλούδια και αγάπες χωρίς λόγο και αιτία...και πόσο μάλλον χωρίς την καθοδήγηση της κάθε "δαιμόνιας" ρεπόρτερ που έφαγε τον τόπο να βρει τα δέκα must για ένα επιτυχημένο ροζ βράδυ...

Δεν αντιλέγω πως είναι μια ευκαιρία να εκφράσετε τα συναισθήματά σας για το άλλο σας μισό...Φτάνει όμως φαντάζομαι μια μεγάλη αγγαλιά, ένα μεγάλο φιλί και μια ζεστή ματιά για τον κάνει ευτυχισμένο...
είπε η Σίσσυ @ 2:05:00 π.μ.   1 commentάκια
11/2/07
Καστοριά...Τα παπάκια πα πα πα...
 
Μόλις γύρισα από Καστοριά (όπου για όσους δεν γνωρίζετε θα μετακομίσει η μικρή Μαρία για να τελέσει θητεία φοιτήτριας στο ΤΕΙ)...Πήγαμε το λοιπόν οικογενειακώς να την μισομετακομίσουμε...Και λέω μισό διότι τρεις εβδομάδες τώρα πράγματα ανεβάζουμε...Τον ατελείωτο έχουν...Anyways...

Την Καστοριά λοιπόν την είχα επιστεπτεί πιο παλιά...τότε που έπινα γάλα με το μπιμπερό και κρατούσα κουδουνίστρα και δεν είχα και ιδιαίτερες αναμνήσεις από το μέρος...Θεωρώ λοιπόν πως είναι μια από τις πιο ιδιαίτερες πόλεις που έχω περπατήσει...Μικρή πόλη, πολύς κόσμος, θορυβώδης κόσμος, ατελείωτη θέα, κύκνοι, πάπιες, χήνες, φύση... Είναι βέβαια καθαρά θέμα γούστου...






είπε η Σίσσυ @ 8:14:00 μ.μ.   2 commentάκια
9/2/07
Ναι ναι σ'εσένα μιλάω...
 
Σ'εσένα που περάσαμε το απόγευμα μαζί...που με γύρισες στο σπίτι μ'ένα παράπονο σαν μωρό που του παίρνουν το παιχνίδι...

Ουρανέ μου, μεσ'τ'αστέρια σου πετώ...
και ανασαίνω απ'την πνοή σου
Αγγελέ μου, τα φτερά σου εγώ κρατώ...
και ανεβαίνω μαζί σου...

Καληνύχτα...
είπε η Σίσσυ @ 12:25:00 π.μ.   2 commentάκια
8/2/07
Επιχείλιος έρπης...μοίπος φάγατε μπουνιά;
 
Flashback: Την προηγούμενη Τρίτη (όχι προχθές - την προηγούμενη) ένιωσα τις γνωστές ενοχλήσεις που φωνάζουν έρπης...επιχείλιος...Για όσους δεν ξέρουν τι εστί βερίκοκο, στην αρχή νιώθεις στα χείλια μια φαγούρα, λες κάτι έφαγα...μετά ένα κάψιμο...λες πάλι κάτι έφαγα και με πείραξε...πέφτεις για ύπνο και την επόμενη μέρα ξυπνάς με ένα μικρό και αθώο φαινομενικά σπυράκι στα χείλια, το οποίο σε τρώει αφάνταστα και κάνεις απεγνωσμένες προσπάθειες να μην το γλύψεις και να μην το δαγκώσεις...Μέσα στην υπερπροσπάθεια βεβαίως βεβαίως του φίλτατου Θεμιστοκλέως δεν παρατηρείς πως το σπυράκι πολλαπλασιάστηκε, πρήστηκε και τα χείλια σου έχουν γίνει σαν να έχεις φάει μπουνιά! Για να μην μακρυγορώ...τα σπυράκια γίνονται φουσκαλίτσες με πίον που αλίμονο αν τις σπάσεις...διότι τότε κάνεις και πληγή (όλα τα είχε η μαριορή ο φερετζές της έλειπε)! Δεν συνεχίζω με τις πιθανές καταλήξεις διότι όλο και κάποιος θα τρώει και θα του κόψω την όρεξη...

Ουμφ...μεγάλος πρόλογος για να καταλήξω στο εξής...Ενώ όσες φορές έχω βγάλει έρπη στη ζωή μου την πάλευα με μια αλοιφούλα (τάδε έφη ο προηγούμενος δερματολόγος), αποφάσισα αυτή την φορά να πάρω και μια δεύτερη γνώμη...Η δεύτερη γνώμη της συμπαθέστατης κατά τα άλλα δερματολόγου έλεγε πως υπάρχουν χάπια που αν τα πάρεις μόλις νιώσεις τις αρχικές ενοχλήσεις, δεν επιδεινώνεται η κατάσταση και γλιτώνεις όσα περιέγραψα στο flashback... Πήγα και εγώ όλο χαρά στο φαρμακείο και ο διάλογος ήταν ο ακόλουθος...

- Καλημέρα, θα ήθελα αυτά...
- Βεβαίως...(ακολουθεί χρονικό κενό)...Ορίστε...
- Τι σας οφείλω;
- 177 ευρώ...
- Πόσα μου είπατε; (μικρή ελπίδα πως δεν έχω ακούσει καλά)
- 177 ευρώ...είναι λίγο ακριβά (ξεροκαταπίνει η φαρμακοποιός)...Μοίπος δεν τα θέλετε;
- Όχι όχι...τα θέλω... (δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς)...

Δεν ξέρω το πόσο δραστικά είναι...Θα τα δοκιμάσω και θα σας πω...Όσοι ομοιοπαθόντες ενδιαφέρεστε let me know να σας δώσω φαρμακοdetails!

ΥΓ. Αχρείαστα να είναι όλα τα παραπάνω...ενημερωτικά πάντως ο υιός υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους και ενεργοποιείται όταν εξασθενήσει το ανοσοποιητικό ή από αρνητικούς ψυχολογικούς παράγοντες...Αυτά!
είπε η Σίσσυ @ 10:25:00 μ.μ.   88 commentάκια
5/2/07
Και όμως...
 
Έφτασε η στιγμή να παραδεχτώ πολύ δειλά πως μετά από όσες σχέσεις έχω κάνει, πρώτη φορά είμαι σε θέση να καταλάβω πόσο όμορφο είναι όχι μόνο να δίνεις αλλά και να παίρνεις...Συνήθως δίνω...δεν ζητάω...και παίρνω μόνο ότι έχουν να μου δώσουν χωρίς να παραπονιέμαι για περισσότερα...Αυτή τη φορά όμως είναι τόσα πολλά αυτά που μου δίνουν και μου τα δίνουν τόσο απλόχερα που δεν μπορώ παρά να θυμώσω με τον εαυτό μου για σχεδόν όλες τις προηγούμενες σχέσεις μου...Κάποιοι από εσάς που με ξέρετε λίγο καλύτερα θα συμπεράνετε πως είναι τα πρώτα στάδια του ενθουσιασμού που έχω πάντα...Μπορεί και να έχετε δίκιο...Αλλά ότι και να είναι...είχα χρόνια να γελάσω τόσο που να με πονάει το στομάχι, χρόνια να καθίσω σ'ένα τραπέζι στρωμένο και ετοιμασμένο μόνο για μένα, χρόνια να χορέψω υπό το φως των κεριών σ'ένα δωμάτιο με θέα μια ολόκληρη πόλη, χρόνια να πάρω τόση ενέργεια από κάποιον άνθρωπο που κάθε φορά που με κοιτάει στα μάτια είναι σαν να με βλέπει για πρώτη φορά...
είπε η Σίσσυ @ 11:36:00 π.μ.   0 commentάκια
1/2/07
Windows Vista by George is your man
 
DISCLAIMER : Γενικώς δεν το πολυψάχνω με τα blogs παρά μόνο όταν βαριέμαι κάπως...Διαβάζω μόνο αυτά που βρίσκονται δεξιά στην στήλη "λοιποί bloggίζοντες" διότι μ'αρέσει ο τρόπος που εξηγούν το παραμύθι...

Διαβάζοντας λοιπόν George is Your Man διαβάζω το επόμενο...και μιας και ακόμα γελάω (διότι συμφωνώ απόλυτα) σας το μεταφέρω (χωρίς να έχω ζητήσει άδεια - αλλά αφού κάνω reference είμαι εντάξει φαντάζομαι...ε;ε;)

"Μετά από περίπου 20 λεπτά ενδοπαλαμικής ποντικοταλάντωσης με τα νέα Windows Vista, καταλήγω η διαφορά τους με τα Windows XP είναι πως είναι απλά πιο όμορφα. Οπότε αντί να τα εγκαταστήσω, απλά θα κρεμάσω μια μεγάλη ασπρόμαυρη (καλλιτεχνική, πάντα) φωτογραφία ενός γυναικείου κώλου πάνω από το γραφείο για να κοιτάω αυτόν."

George rules!
είπε η Σίσσυ @ 11:17:00 μ.μ.   0 commentάκια
Νους υγειής...
 
λέγανε εκείνοι οι αρχαίοι Ελληνάρες με τα μούσκουλα που όλη μέρα άλλη δουλειά δεν είχαν από το να μεταφράζουν οιωνούς και να χτίζουν Ακροπόλεις...Που να ξέρουν βέβαια και αυτοί πως μετά από λίγες χιλιάδες χρόνια κάποιοι θα το μετέφραζαν ολίγον διαφορετικά και θα την έβλεπαν πολύ μούσκουλο και καθόλου μυαλό...Πήγα σήμερα και εγώ η κοινή θνητή να γραφτώ στο γυμναστήριο μπας και καταφέρω να καταπλήξω τα πλήθη κατά τις καλοκαιρινές εξορμήσεις μου (λέμε τώρα)...Ναι ναι ξέρω είναι ακόμα φεβρουάριος...αλλά των φρονήμων τα παιδιά παραγγέλνουν πριν πεινάσουν, στη βράση κολλάει το σίδερο και κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολλιός τον Αύγουστο...(παραλήρημα)! Σε γενικές γραμμές η γυμναστική είναι κάτι που με φτιάχνει πολύ ψυχολογικά...αυτή την φορά ένα παραπάνω γιατί έχω παρέα άκρος γοητευτική! Έσκασα και εγώ μύτη όσο αθλητική και έτοιμη για ιδρώτα μπορούσα, γνωρίζοντας το ρίσκο να ξενερώσω την γοητευτική παρέα μου - αλλά αλλιώς ντύνομαι για βαρέα ανθυγειηνά και αλλιώς για να βγω έξω βρε αδερφέ... Τέλος πάντων...εκεί που πήγα αντιμετώπισα τρείς κατηγορίες υποψήφιων μουσκουλάδων...

Α. ΣΟΒΑΤΙΣΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ : Όπως πολύ καλά γνωρίζετε εσείς που λιώνετε τα κορμιά σας στα γυμναστήρια, το μόνο που αποκλείεται να μην πάθεις είναι να ιδρώσεις...και όταν ιδρώνεις τρέχουν οι μάσκαρες, τα μολύβια και τα λοιπά παστώματα που βάζουν οι γυναίκες και δείχνουν σαν φρεσκοχτισμένες...ή τουλαχιστόν εγώ νόμιζα πως τρέχουν και δεν παστώθηκα (όχι πως παστώνομαι ιδιαίτερα γενικώς)...Έλα όμως που μου ήταν όλες της κατηγορίας αυτής εκεί μέσα σαν να τις είχαν ασβεστώσει 10 χέρια...και όλες (εντάξει όχι όλες) με μια βλεφαρίδα μέχρι το ταβάνι και ένα διακριτικό ρουζάκι - γυμνάζομαι και κοκκίνησα...και σαν να μην έφτανε το πάστωμα, είχαν και το μαλλί κατευθείαν από το κομμωτήριο...Κάτσε ρε καραθανάση....πες μας πως το κάνεις διότι δεν καταλαβαίνω...τα συγχαρητήριά μου πάντως γιατί αν νιώθεις άνετα να γυμνάζεσαι προσέχοντας να μην ξεβάψεις και να μην χαλάσεις το μαλλί εγώ σου βγάζω το καπέλο! Για το θέμα ένδυση της κατηγορίας αυτής δε θα σπαταλήσω φαιά ουσία...φτάνει μόνο να σας πω πως αν τα prada και τα burberries σχεδιάζανε φόρμες θα είχανε σίγουρα πολλές πελάτισσες...

Β. ΜΟΥΣΚΟΥΛΑΔΕΣ ΑΝΤΡΕΣ : Την κατηγορία αυτή και την συμπεριφορά της φαντάζομαι λίγο πολύ την έχετε κάπου δει...Αμάνικο μπλουζάκι (για να καμαρώνουμε τον δικέφαλο - όχι της ΑΕΚ ντε), κολλητή φορμίτσα (για να καμαρώνουμε τον τετρακέφαλο και το σφιχτό μας κωλαράκι), ένα ενεργειούχο ποτό παραμάσχαλα (γιατί κουραζόμαστε βρε αδερφέ) και πετσετούλα υπο μάλης πάλι ή σαν κασκολάκι στο λαιμό για να μην κατεβαίνει ο ιδρώτας κάτω από τον λαιμό και μας γαργαλάει τους καλοσχηματισμένους μας άνω κοιλιακούς...5 λεπτά άσκηση, 3 ώρες καθρέφτη, 5 λεπτά άσκηση, 3 ώρες σκούπισμα, 5 λεπτά άσκηση, 3 ώρες σφίξιμο μπροστά στα μέλη της ομάδας Α...Και μετά τους ρωτάς τι έκανες σήμερα...και σου απαντάνε...ήμουνα 9 ώρες και ένα τέταρτο στο γυμναστήριο...και αναρωτιέσαι τι πίνει και δε σου δίνει...(ενεργειούχο ποτό πίνει αλλά ας μην το κάνουμε θέμα)

Γ. ΚΟΙΝΟΙ ΘΝΗΤΟΙ : Αυτή την κατηγορία την πάω πολύ γιατί λιώνει και γουστάρει...και το κάνει για τον εαυτό της και μόνο και δεν την πολυνοιάζει αν ίδρωσε, αν φούσκωσε το μούσκουλο ή αν για να είναι άνετη έχει ντυθεί σαν τον κουβά...Θέλει να λιώσει ρε παιδί μου...και αν την ρωτήσουν τι έκανε όλη μέρα να πει...έ...πήγα και λίγο γυμναστήριο...
είπε η Σίσσυ @ 9:36:00 μ.μ.   1 commentάκια
Δεν γράφω!
 
Προφανώς και έχετε παρατηρήσει όσοι πιστοί διαβάζετε τις αρλούμπες που κατεβάζει το κεφάλι μου, πως τον τελευταίο καιρό δεν σας πολυδίνω σημασία...Κάθομαι με τις ώρες στο κιιμπόρντι, γράφω για τις σκέψεις μου, τα θέλω μου, τα γύρω ευτράπελα...και μετά τα διαβάζω...τα κάνω όλα μπλέ (που λέει και ο μπαμπάς) και πατάω ένα και μόνο κουμπάκι...ντιλίτ...Δεν μου αρέσει τίποτα...Έχω καταλήξει πως μάλλον φταίει που δεν είμαι συγκεντρωμένη, έχω το μυαλό μου αλλού...Κάτι τρέχει και δεν θέλω να το παραδεχτώ φοβάμαι...κάτι τρέχει και έχω ταχυκαρδίες, αυπνίες, ανορεξίες...κάτι τρέχει και έχω ένα μόνιμο χαμόγελο κολλημένο σαν να με τράβηξε αποτυχημένος πλαστικός...Αλλά μ'αρέσει, γιατί όλοι μέσα μας είμαστε και λίγο μαζοχάκια...Με συγχωρείτε φαντάζομαι...έτσι;
είπε η Σίσσυ @ 1:18:00 π.μ.   0 commentάκια
Παρουσιάστε!


Σίσσυ
4 χρόνια πριν τα 30...Άκρως προβληματισμένη!


Τα πιο παλιά...

weekend plans :)
The ΑΣΕΠ chronicles...
And the Oscar goes to.... // Sex and the City
φτου και βγαίνω...
Ο ρουφιάνος της αλήθειας...
... αξία ανεκτίμητη!
Καλά ρε πάμε καλά;
Πως να αποβλακωθείς καθαρίζοντας μπάμιες...
Πως λένε τη μέρα μετά την Κυριακή;
H "πράσινη" κιβωτός της Νορβηγίας - το quiz της ημ...

Ανά μήνα...

Ιανουαρίου 2007
Φεβρουαρίου 2007
Μαρτίου 2007
Απριλίου 2007
Μαΐου 2007
Ιουνίου 2007
Ιουλίου 2007
Αυγούστου 2007
Σεπτεμβρίου 2007
Οκτωβρίου 2007
Νοεμβρίου 2007
Ιανουαρίου 2008
Φεβρουαρίου 2008
Μαρτίου 2008
Απριλίου 2008
Μαΐου 2008
Ιουνίου 2008
Ιουλίου 2008
Σεπτεμβρίου 2008
Οκτωβρίου 2008
Νοεμβρίου 2008
Ιανουαρίου 2009
Φεβρουαρίου 2009

Λοιποί bloggίζοντες...

George is your man
Η τουλούμπα!
Λίλη!
Λίνα
O άνθρωπος του μετρό
Όλα είναι του μυαλού
Πέστα όλα
Sourotiri
Tα ανώδυνα ημερολόγια

eXTReMe Tracker