| 5/2/07 |
| Και όμως... |
| |
|
Έφτασε η στιγμή να παραδεχτώ πολύ δειλά πως μετά από όσες σχέσεις έχω κάνει, πρώτη φορά είμαι σε θέση να καταλάβω πόσο όμορφο είναι όχι μόνο να δίνεις αλλά και να παίρνεις...Συνήθως δίνω...δεν ζητάω...και παίρνω μόνο ότι έχουν να μου δώσουν χωρίς να παραπονιέμαι για περισσότερα...Αυτή τη φορά όμως είναι τόσα πολλά αυτά που μου δίνουν και μου τα δίνουν τόσο απλόχερα που δεν μπορώ παρά να θυμώσω με τον εαυτό μου για σχεδόν όλες τις προηγούμενες σχέσεις μου...Κάποιοι από εσάς που με ξέρετε λίγο καλύτερα θα συμπεράνετε πως είναι τα πρώτα στάδια του ενθουσιασμού που έχω πάντα...Μπορεί και να έχετε δίκιο...Αλλά ότι και να είναι...είχα χρόνια να γελάσω τόσο που να με πονάει το στομάχι, χρόνια να καθίσω σ'ένα τραπέζι στρωμένο και ετοιμασμένο μόνο για μένα, χρόνια να χορέψω υπό το φως των κεριών σ'ένα δωμάτιο με θέα μια ολόκληρη πόλη, χρόνια να πάρω τόση ενέργεια από κάποιον άνθρωπο που κάθε φορά που με κοιτάει στα μάτια είναι σαν να με βλέπει για πρώτη φορά...
|
|
είπε η Σίσσυ @ 11:36:00 π.μ.  |
|
|
|
|
| Παρουσιάστε! |
|
Σίσσυ
4 χρόνια πριν τα 30...Άκρως προβληματισμένη!
|
| Τα πιο παλιά... |
|
| Ανά μήνα... |
|
| Λοιποί bloggίζοντες... |
|
|
|
|
