| 26/4/07 |
| Εγώ λοιπόν λέω πως δεν είναι... |
| |
Κάποτε ήμουν ρομαντική, αθώα θα έλεγα, και περίμενα τον ιππότη με το άσπρο άλογο να έρθει να με βρει, να μ'αγαπήσει και να ζήσουμε μια ζωή πάνω σε ροζ συννεφάκια και κόκκινες καρδούλες...κάποτε πίστευα πως όλα μπορεί να τα νικήσει η αγάπη, σε όλα μπορεί να βρει λύση και πάντα μπορεί να ηρεμεί τα ταραγμένα νερά στην ζωή ενός ζευγαριού...Μεγαλώνοντας λίγο είδα ανθρώπους, που στα μάτια μου μοιάζανε οι πιο αγαπημένοι άνθρωποι στον κόσμο, να χωρίζουν...Είδα ζευγάρια που είχανε ζήσει τόσα μαζί να επιλέγουν τελικά διαφορετικούς δρόμους...Έχω υπάρξει σε σχέση που μ'έκανε να μπορώ να λέω "ξέρω πως ο άνθρωπος αυτός δεν θα με πειράξει ποτέ, θα μ'αγαπάει πάντα" και όμως όταν αργότερα με πλήγωνε τόσο όσο μεγάλη ήταν η αγάπη του, συνέχιζε να μου λέει πόσο μ'αγαπάει...Από τότε έπαψα στις σχέσεις μου να λέω "ποτέ" και "πάντα"...
Οι άνθρωποι είναι αδύναμα όντα...έχουν ιδιοτροπίες, παραξενιές, ιδιαιτερότητες...γι'αυτό είμαστε όλοι μοναδικοί, γι'αυτό θα γνωρίσεις δύσκολα δύο ολόιδιους ανθρώπους στη ζωή σου... Αυτό που μας κάνει μοναδικούς, όμως, είναι αυτό που μπορεί να κάνει κάποιον να θέλει να είναι μαζί μας ή το αντίθετο...Γνωρίζεις κάποιον, περνάς χρόνο μαζί του, δένεσαι...Περνώντας ο καιρός νιώθεις κάτι διαφορετικό...Νιώθεις αγάπη; Συνήθεια; Tί; Προσωπικά περνάω εύκολα από την αγάπη στη συνήθεια...Το καλό είναι πως το καταλαβαίνω, το κακό είναι πως δεν το καταλαβαίνουν όλοι...
Ξυπνάς ένα πρωί και δίπλα σου βλέπεις έναν άνθρωπο που δεν αναγνωρίζεις, έναν άνθρωπο που κάποτε έκανε την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά...Παρόλα αυτά νιώθεις αγάπη και μένεις εκεί και προσπαθείς αυτόν τον "άλλο" άνθρωπο να τον μάθεις...ξανά από την αρχή...Άλλες φορές το πετυχαίνεις και άλλες φορές όχι...Σ'ενοχλούν οι συνήθειες που κάποτε λάτρευες, οι ιδιοτροπίες που έβρισκες χαριτωμένες...Συνεχίζεις να τον αγαπάς αλλά πια τα βλέπεις όλα μ'άλλο μάτι...Και αλλάζεις και εσύ και πια είναι σειρά του να ξυπνήσει το πρωί και να σε δει σαν κάποιον ξένο...
Δεν θέλω να μιλήσω για προβλήματα "άλλα" που εκ των πραγμάτων δεν λύνονται μόνο με αγάπη, όπως το οικονομικό, το επαγγελματικό κτλ... Θα μείνω μόνο σ'αυτά των συμπεριφορών... Πόση κατανόηση, εμπιστοσύνη, υποχωρητικότητα και φαντασία χρειάζεται μια σχέση ώστε να μπορεί μαζί με την αγάπη να φτιάξει κάτι παντοτινό; Και αν όντως βρεις την μαγική συνταγή μπορείς άραγε να την χρησιμοποιήσεις με όποιον και αν έχεις δίπλα σου;
|
|
είπε η Σίσσυ @ 10:29:00 μ.μ.  |
|
|
|
|
| Παρουσιάστε! |
|
Σίσσυ
4 χρόνια πριν τα 30...Άκρως προβληματισμένη!
|
| Τα πιο παλιά... |
|
| Ανά μήνα... |
|
| Λοιποί bloggίζοντες... |
|
|
|
|
