| 11/6/08 |
| Σνιφ σνιφ... |
| |
Τελείωσε και η φετινή σχολική χρονιά και φέτος νιώθω ακόμα πιο περίεργα... Με τα παιδάκια της έκτης έχουμε δεθεί πάρα πολύ και έχουμε κάνει πολύ περισσότερη δουλειά απ'όση πίστευα πως μπορούσαμε στην αρχή της χρονιάς. Μιας και είναι η δεύτερή μου χρονιά στο σχολείο αυτό, τα παιδάκια αυτά τα είχα και πέρισι στην πέμπτη... Ήταν πολύ καλή ομάδα, πάντα πρόθυμη να παίξει FIFA και όχι να κάνει μάθημα, αλλά αυτό ήταν κάτι που το ξεπεράσαμε μετά τα Χριστούγεννα :) Φέτος έχουμε φτάσει στο σημείο να χειρίζονται σχεδόν αλάνθαστα το word, με άνεση το excel και να γράφουνε LOGO "κώδικα" με απίστευτη φαντασία! Στην αρχή κάθε μήνα φτιάχναμε πρόγραμμα για τις δραστηριότητες που θέλανε να καλύψουμε έτσι ώστε να νιώθουν πως είναι σχεδόν δικές τους επιλογές όλα αυτά που μαθαίναμε μαζί, κάτι βέβαια το οποίο εκμεταλλευόμουνα εγώ μέχρι ενός βαθμού όταν βαριότανε να κάνουνε μάθημα (αλλά μην τους το πείτε!)...
Προς το τέλος της χρονιάς πέρισι είχα "παραμορφώσει" φωτογραφίες τους με photoshop για να τις δούμε στο τελευταίο μάθημα, έτσι για να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Την προηγούμενη εβδομάδα, λοιπόν, που φτιάχναμε λίστα με τις δραστηριότητες αυτού του μισού μήνα, τα μικρά μου διαβολάκια ζήτησαν να τους μάθω να "παραμορφώνουνε" φωτογραφίες με το photoshop... Για να μην μακρυγορώ, λίγο οι εκδρομές τους, λίγο κάποιες λοιπές δραστηριότητες και εκδηλώσεις που είχανε, βγήκαμε εκτός προγράμματος και δεν προλάβαμε να ασχοληθούμε καθόλου με το photoshop... Χθες, που ήταν ουσιαστικά το τελευταίο μάθημα γιατί την Πέμπτη θα κάνουνε πρόβες για τη γιορτή, τελειώσαμε ένα κόμιξ που φτιάξανε και ο Δημήτρης σκύβει και μου λέει... "Κυρία δεν είστε εντάξει! Είχατε πει πως θα μας κάνατε αυτό που μπορείς να κάνεις τα αυτιά κάποιου μεγάλα και τη μύτη του μικρή! Και μη μου πείτε πως θα το κάνουμε του χρόνου, γιατί εμείς δε θα είμαστε εδώ"... Ζήτησα συγνώμη που δεν προλάβαμε, του εξήγησα γιατί έγινε αυτό, του είπα πως στο Γυμνάσιο θα μάθουνε άλλα πράγματα, πολύ ενδιαφέροντα, πως τέλος πάντων δεν πρέπει να στεναχωριέται και πως έχουνε μάθει ένα σωρό άλλα πράγματα που άλλα παιδιά στην ηλικία τους δεν ξέρουνε... Όση ώρα είχαμε τη συζήτηση αυτή ο Γεράσιμος κουνούσε το κεφάλι του αλλά δεν έλεγε τίποτα... Γυρίζοντας στην άλλη πλευρά της τάξης για να ασχοληθώ με τα πιο μικράκια που παίζανε Super Mario εκείνη την ώρα, ακούω τον Γεράσιμο να μαλώνει το Δημήτρη... "Πόσο βλάκας είσαι αγόρι μου... Τι της είπες της κυρίας! Όλη τη χρονιά μας έχει κάνει ένα σορό πράγματα που κανένας άλλος κύριος δεν μας έχει κάνει και εσύ γκρινιάζεις; Είναι η καλύτερη κυρία που είχαμε ποτέ! Τη στεναχώρησες βλάκα..."
Νομίζω πως αυτό μου φτάνει για φέτος... Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αλήθεια αυτό που είπε ο Γεράσιμος. Ξέρω μόνο πως φέτος έβαλα όλες μου τις δυνάμεις να κάνω μια ομάδα παιδιών να αγαπήσουν τον υπολογιστή, να παίρνουν σωστές αποφάσεις, να σέβονται την ομάδα και να πιστεύουν, έστω και αν δεν είναι αλήθεια, πως είχανε έστω μια καλή "κυρία των υπολογιστών" (έτσι με λένε)! Τα αγαπάω στα σκατούλικα και θα μου λείψουν... Ποιός ξέρει που θα είμαι του χρόνου, ή καλύτερα αν θα είμαι του χρόνου σε σχολείο...
|
|
είπε η Σίσσυ @ 9:24:00 π.μ.  |
|
| 3 Σχόλια: |
-
Αυτα ειναι τα καλα του επαγγελματος :)
-
Αμέ, αμέ! Είναι άπειρη η ικανοποίηση! Το ξέρεις από πρώτο χέρι, είμαι σίγουρη! :)
-
Για όποια το έχει ζήσει σίγουρα αντιλαμβάνεται αμέσως ότι είναι κάτι το μοναδικό.
|
| |
| Επιστροφή |
| |
|
|
|
| Παρουσιάστε! |
|
Σίσσυ
4 χρόνια πριν τα 30...Άκρως προβληματισμένη!
|
| Τα πιο παλιά... |
|
| Ανά μήνα... |
|
| Λοιποί bloggίζοντες... |
|
|
|
|
Αυτα ειναι τα καλα του επαγγελματος :)