Happy Drops
 
4/10/07
Ο γενναίος ράφτης... Μεγαλώνοντας απαταιώνες!
 
Μ'αρέσουνε τα παραμύθια...όχι να τα ζω...περισσότερο να τα διαβάζω... Στο σχολείο, στην αίθουσα που κάνουμε υπολογιστές στο ολοήμερο, το πρωί γίνεται κανονικό μάθημα και συνεπώς έχει όλα τα τσάγκαλα και τα μάγκαλα που έχει μια συμβατική αίθουσα...

Χθες, όσο τα μικρά μου προσπαθούσανε να ζωγραφίσουνε στο paint τον χάρτη της ελλάδας (τι τα βάζω και εγώ να κάνουν τώρα που το καλοσκέφτομαι!) έπεσε το μάτι μου σ'ένα παραμύθι με τίτλο "ο γενναίος ράφτης" και μέχρι να τελειώσουν είπα να το κάνω ένα γρήγορο scan...

Η ιστορία (λίγο παραφρασμένη) πάει ως εξής...

"Μια φορά και έναν καιρό (κλασσική αρχή παραμυθιού) ήταν ένας ράφτης...το εργαστήριό του ήταν στον ψηλότερο όροφο του σπιτιού... Μια μέρα περνούσε από κάτω μια γριούλα που πουλούσε μαρμελάδες...ο ράφτης την φώναξε να ανεβεί...
- εγώ θα αγοράσω τις μαρμελάδες σου γιαγιά (τι ιππότης!)
- ε τότε να ανέβω γιόκα μου... (κατέβα εσύ ρε βλάκα)

Ανεβαίνει η γιαγιούλα και αφου ο ράφτης δοκιμάζει απ'όλες τις μαρμελάδες, αποφασίζει να αγοράσει μόνο 3 κουταλιές από μια απ'αυτές (παρακαλώ;) Φεύγει η γιαγιά (κοψομεσιασμένη) και ο ράφτης αποφασίζει να βάλει τη μαρμελάδα πάνω σε μια φέτα ψωμί και να την φάει αργότερα...

Μέχρι να τελειώσει αυτό που έραβε ο ράφτης μας, όμως, μαζεύτηκαν μύγες πάνω από την μαρμελάδα (καλά να πάθει) και εκνευρισμένος χτύπησε το τραπέζι μ'ένα πανί και σκότωσε εφτά! (όπα ρε μεγάλε ποιός είσαι;) Ενθουσιασμένος αποφάσισε πως όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει το κατόρθωμά του (what?) και γι'αυτό χάραξε πάνω στη ζώνη του "επτά με τη μια" και αφού έβαλε ένα κομμάτι τυρί στην τσέπη του (ε;) ξεκίνησε ένα μακρυνό ταξίδι (στα καλά του καθουμένου)...

Βγαίνοντας από το σπίτι είδε μια φωλιά με ένα πουλάκι μέσα, το έπιασε και το έβαλε στην τσέπη του (φαντάζομαι με την ίδια ευκολία που σκότωσε τις 7 μύγες)...
Στο δρόμο συνάντησε έναν γίγαντα... αυτός είδε την επιγραφή στη ζώνη και φαντάστηκε πως ο ράφτης είχε σκοτώσει 7 ανθρώπους...
- Είσαι λοιπόν αλήθεια τόσο δυνατός;...είπε ο γίγαντας...
- Και βέβαια είμαι...
Πιάνει ο γίγαντας μια πέτρα, τη σφίγγει και βγάζει νερό...(όσο να'ναι γίγαντας είναι)
Κάνει ότι πιάνει και ο ράφτης μια πέτρα, βγάζει το τυρί από την τσέπη, το σφίγγει και βγάζει και αυτός γάλα...(τι είπες τώρα ρε μεγάλε;)
Πιάνει ο γίγαντας μια πέτρα ακόμα...την πετάει και πάει πολύ μακρυά...
Κάνει ότι πιάνει και ο ράφτης μια πέτρα, βγάζει το πουλάκι από την τσέπη του (αυτό τόσο ώρα δεν δραπέτευσε;) κάνει ότι το πετάει...το πουλάκι πετάει μακρυά και χάνεται από τα μάτια τους...(ο γίγαντας δεν μας είπε ο συγγραφέας, ήταν τυφλός;)
Ενθουσιασμένος ο γίγαντας κάθισε πάνω σ'ένα δέντρο για να μαζέψει ο ράφτης κεράσια (α! γίνανε ξαφνικά κολλητοί)...καθώς πήγε να σηκωθεί μπλέχτηκε το πόδι του σ'ένα κλωνάρι και ο γίγαντας κρεμάστηκε ανάποδα (helloooo! πριν καθόταν πάνω στο δέντρο)!
Την ώρα εκείνη περνούσε από εκεί ο βασιλιάς της περιοχής (τι σύμπτωσης!!!) και ο ραύτης του είπε...
- Δες βασιλιά μου...έπιασα τον κακό γίγαντα! (παλιοτσάτσε!)
Ο βασιλιάς του έδωσε ένα τσουβάλι λίρες (που έτυχε να κουβαλάει μαζί του) και ο ράφτης ανταμοίφτηκε για τη γενναιότητα του...(τελείωσε κιόλας;;;)"

ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ
1. Δεν είναι κακό να κοροιδεύεις τον άλλο...
2. Ο άλλος δεν θα το καταλάβει...
3. Δεν είναι κακό να κερδίζεις κάτι με πονηριά...
4. Στο τέλος μπορεί και να ανταμοιφθείς...

ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΠΑΜΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΟΛΟΥ??????
ΕΕΕΕΕ?????????
είπε η Σίσσυ @ 10:37:00 μ.μ.  
3 Σχόλια:
  • Στις 5 Οκτωβρίου 2007 στις 10:16 π.μ., ο αναγνώστης Blogger Sourotiri είχε να πει…

    Σοβαρα μιλας τωρα...; Απιστευτο!

    Μου ελεγε η Λινα οτι στα βιβλια του δημοτικου [τα παλια τουλαχιστον] περνιοντουσαν πολλα υποσυνειδητα μηνυματα περι πατριαρχικης οικογενειας... Αλλα τετοιο πραγμα σαν το παραμυθι που εγραψες δεν το φανταζομουν...

     
  • Στις 5 Οκτωβρίου 2007 στις 7:13 μ.μ., ο αναγνώστης Blogger Σίσσυ είχε να πει…

    Δεν ήταν παραμύθι σε σχολικό βιβλίο...Ήταν ένα παραμύθι απ'αυτά που με κάποιο τρόπο χρησιμοποιούσε η δασκάλα μέσα στο μάθημα...όχι πως τα σχολικά βιβλία δεν έχουν θέματα...απλά δεν είναι τόσο στάμπικα... ουμφ!

     
  • Στις 22 Ιανουαρίου 2009 στις 1:08 π.μ., ο αναγνώστης Anonymous Ανώνυμος είχε να πει…

    Και εγώ θυμάμαι την ιστορία και μπορώ να πώ ότι μου φαινόταν από πάντα ιδιαίτερα αστεία...νομίζω στο τέλος στην ιστορία πιάνουν μαζί με τον γίγαντα να κουβαλήσουν ένα δέντρο και καλά για να του αποδείξει πόσο δυνατός είναι, άλλα ο ράφτης ήθελε να πάρει την δύσκολη πλευρά (τα κλαδιά ή τις ρίζες δεν θυμάμαι) οπότε ο γίγαντας κουβάλαγε απο μπροστά και ο ράφτης την ξάπλαρε από πίσω...(στο δεντρο που κουβάλαγε ο γίγαντας) μετά δεν την θυμάμαι πως πάει όμως.... παρόλα αυτά σαν ιστοριούλα μου έχει μείνει ώς αστεία...

     
Δημοσίευση σχολίου
Επιστροφή
 
Παρουσιάστε!


Σίσσυ
4 χρόνια πριν τα 30...Άκρως προβληματισμένη!


Τα πιο παλιά...

Νυστάζω...
Πρέπει να αλλάξω μούρη...
Θα σου σπάσω τα μούτρα λέμε...
Φθινοπωρινές ιώσεις και άκυρα ψηφοδέλτια...
Εφορευτική επιτροπή!
Prague...γκούλας, σκόρδο, λουκάνικα και μαύρη μπύρα!
Tετραπύρηνος baby...update...
Τετραπύρηνος baby!
Prague...Day 5
Prague...Day 4 - Karlovy Vary

Ανά μήνα...


Λοιποί bloggίζοντες...

George is your man
Η τουλούμπα!
Λίλη!
Λίνα
O άνθρωπος του μετρό
Όλα είναι του μυαλού
Πέστα όλα
Sourotiri
Tα ανώδυνα ημερολόγια

eXTReMe Tracker