| 2/4/07 |
| Το 23ο πλακάκι... |
| |
Εντελώς απρογραμμάτιστα βρέθηκα σήμερα να βλέπω το "the number 23"...Το story έχει ως εξής...ο πρωταγωνιστής έχει πάθει μια ψύχωση με τον αριθμό 23...Σε ό,τι βλέπει/κάνει/διαβάζει/ασχολείται προσθέτει μπόλικη φαντασία και αρκετές μαθηματικές πράξεις (κάπου νομίζω πως είδα μέχρι και ολοκληρώματα) και καταλήγει στον αριθμό 23...από τις πινακίδες του αυτοκινήτου του, τα παπούτσια της γυναίκας του, την ημερομηνία που αυτοκτόνησε ο Χίτλερ...μέχρι και την ημέρα που οι Μάγιας (αν δεν απατώμαι) έχουν προβλέψει το τέλος του κόσμου...
Μόλις, λοιπόν, άναψαν τα φώτα όλοι προσπαθούσαν να κάνουν το ίδιο...Βγαίνοντας από την αίθουσα, έπεσαν τα κλειδιά κάποιου από την παρέα που περπατούσε μπροστά μας και καπάκι ήρθε η ατάκα από κάποιον άγνωστο εκεί κοντά..."Φίλε πάω στοίχημα πως πέσανε στο 23ο πλακάκι..." Τώρα που το διαβάζω δεν μου φαίνεται ιδιαίτερα αστείο...αλλά επηρεασμένοι από το κλίμα τρελαθήκαμε στα γέλια!
Βy the way...η ταινία είναι αρκετά συμπαθητική...προσωπικά βέβαια δεν μπορώ να διαχωρίσω τον Jim Carey από την κωμωδία...Οh well! Και καλή μας νύχτα...
|
|
είπε η Σίσσυ @ 12:29:00 π.μ.  |
|
| 1 Σχόλια: |
-
Εγώ την είδα σπιτάκι μόνος... και μπορώ να πω μου άρεσε... ήταν και μια διαφορετική ερμηνεία από τον carey....
..και το τέλος ήταν καλό.. Δεν είναι ταινία που μετά από 23 χρόνια θα την θυμάται κανείς.. αλλά μετά από 23 λεπτά θα σου έχει μείνει..
Παράξενο... είναι δέκα και 23..!!
|
| |
| Επιστροφή |
| |
|
|
|
| Παρουσιάστε! |
|
Σίσσυ
4 χρόνια πριν τα 30...Άκρως προβληματισμένη!
|
| Τα πιο παλιά... |
|
| Ανά μήνα... |
|
| Λοιποί bloggίζοντες... |
|
|
|
|
Εγώ την είδα σπιτάκι μόνος... και μπορώ να πω μου άρεσε... ήταν και μια διαφορετική ερμηνεία από τον carey....
..και το τέλος ήταν καλό.. Δεν είναι ταινία που μετά από 23 χρόνια θα την θυμάται κανείς.. αλλά μετά από 23 λεπτά θα σου έχει μείνει..
Παράξενο... είναι δέκα και 23..!!